Η λέξη διαφθορά είναι διάσημη Η δε συγγενική λέξη σκάνδαλο είναι ακόμη πιο διάσημη

Η λέξη «διαφθορά» είναι «διάσημη», ψάχνοντας κανείς μέσα στο Google: 951.000 αποτελέσματα! Η δε συγγενική λέξη «σκάνδαλο» είναι ακόμη πιο «διάσημη»: 2.580.000 αποτελέσματα! 

Για παράδειγμα, αυτή την εβδομάδα ακούσαμε ή διαβάσαμε ότι: οικονομικοί επιθεωρητές έσβησαν πρόστιμα 1 δισ. Ευρώ, ΜΚΟ του ΥΠΕΞ «πήρε» χρήματα που, εν τέλει, δεν πήρε, ή άλλως «εξαφανίσθηκαν», ίσα με περίπου 460.000 ευρώ, στο κέντρο της Αθήνας λειτουργεί παράνομο μεγα-καζίνο, διευθυντής πολεοδομίας έχει καταθέσεις 27 εκατ. Ευρώ, το ΙΚΑ Ξάνθης έδινε πλαστές συντάξεις, ενώ κάποιοι έγιναν δημοτικοί αστυνόμοι με πλαστά απολυτήρια και πάει λέγοντας.

Επίσης, εάν αφήσουμε εκτός το γνωστό θέμα με τις τεράστιες «μίζες» των υποβρυχίων που γέρνουν, το Γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» έκανε τη δραματική αποκάλυψη ότι έλληνες έχουν καταθέσεις στην Ελβετία ίσες με 600 δισ. ευρώ! Και μη χειρότερα! Και μετά «ρωτάμε» όλοι μας, το πως προέκυψε η σημερινή πρωτοφανής πολιτική και οικονομική κρίση. Η αλήθεια είναι ότι η διαφθορά είναι κυρίως ποιοτικό ζήτημα, ή πρόβλημα και όχι κάτι το ποσοτικό, το λογιστικό ή το απλοϊκό. Είναι ένα σύνθετο και πολύπλευρο φαινόμενο που έχει πολλές μορφές, καθώς και πολλαπλά αίτια και αιτιατά. Το φαινόμενο αυτό, μεταξύ των άλλων, βλάπτει την οικονομία, αναστατώνει την κοινωνία, απειλή την προσωπική εξασφάλιση (π.χ., ασφάλεια, υγεία) και δίνει απέραντο δρόμο στην τεράστια αδικία, τις πολύ κακές ανθρώπινες σχέσεις και την μη ισχύ όλων των θεσμών.

Όταν υπάρχει πολύ μεγάλη διαφθορά, κατ’ επέκταση υπάρχει πολιτική και οικονομική κρίση. Κρίση που πλήττει κυρίως την σκληρά εργαζόμενη μεσαία τάξη. Λόγου χάρη, οι εκβιασμοί, οι δωροδοκίες, οι καταχρήσεις, οι νεποτισμοί,  οι «λαμογιές»,  οι απάτες, οι εκμαυλισμοί ψηφοφόρων, οι αναγορεύσεις «φίλων» επιχειρηματιών, γίνονται πραγματικότητα ή ρουτίνα, ενώ οι ατέλειωτες και αμφίδρομες «υπόγειες διαδρομές» δίνουν και παίρνουν. Κατά συνέπεια, μειώνεται έτσι δραματικά η οικονομική ανάπτυξη και η ποσοτική μεγέθυνση, αφού: πλήττονται τα έσοδα του κράτους, μειώνονται οι παραγωγικές επενδύσεις, ανθεί η παραοικονομία, αδυνατούμε να χρηματοδοτήσουμε την ανάπτυξη, αναδιαρθρώνουμε τις δαπάνες υπέρ των αχρείαστων πολλές φορές εξοπλισμών, αναδιανέμουμε το εισόδημα σε βάρος των δίκαιων-πολλών. Ενώ, όταν μιλάμε, επιπλέον, για αναδιάρθρωση και εκσυγχρονισμό, οι αντιστάσεις είναι τόσο μεγάλες, όσα είναι και τα αντίστοιχα συνολικά και ατομικά οφέλη (των εχόντων κυρίως «χαλαρές» συνειδήσεις).

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το σοβαρότερο αίτιο και πρόβλημα στην σημερινή Ελλάδα του Μνημονίου είναι η διαφθορά, τόσο στον πολιτικό όσο και στον λοιπό δημόσιο βίο. Οι Έλληνες σήμερα είναι βαθιά θυμωμένοι και δραματικά απογοητευμένοι, αφού τα περιστατικά κατάχρησης εξουσίας, που έδιναν και δίνουν διάφορες δημόσιες θέσεις, έγιναν παράνομος και δυσθεώρητος πολλές φορές ιδιωτικός πλουτισμός (π.χ., πολυτελείς γάμοι, νομότυπες καταθέσεις, βίλες σε «off shore» στο εσωτερικό και το εξωτερικό). Δυστυχώς, η διαμόρφωση ηθικών αξιών θέλει ισχυρό κράτος, ηγεσία, σχεδιασμό, χρόνο και μεγάλη συλλογική προσπάθεια. Αντιθέτως, ο μαρασμός, η κατάπτωση και η κοινωνική παρακμή έρχονται πολύ γρήγορα. Μήπως ήρθε, έστω και αυτό, έστω και τώρα, η ώρα για την διδασκαλία της ηθικής και των ηθικών αξιών στα σχολεία και τα πανεπιστήμια; 

Γράφει ο Δρ. Ηλίας Καλλιώρας
Πηγή