Όσοι πιστεύουν ότι «άντε λίγο ακόμη και χαλαρώνουμε» είναι μακριά νυχτωμένοι

Οι κυβερνητικές διαψεύσεις για το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους έχουν τόση αξία όση οι διαψεύσεις που αφορούν τους ανασχηματισμούς και τις πρόωρες εκλογές.

Ουδείς αναμένει ότι θα επιβεβαιωθούν επισήμως οι πληροφορίες που έρχονται από πολλές πλευρές ότι οι κουβέντες έχουν προχωρήσει πολύ, ότι τη Δευτέρα οι υπουργοί Οικονομικών μίλησαν γι' αυτό το θέμα στις Βρυξέλλες και ότι η συμφωνία είναι θέμα χρόνου.

Η κυβέρνηση επιμένει ότι το 2012 θα βγούμε στις αγορές. Αλλά ποιος θα μας δανείσει όταν το χρέος μας θα φθάσει στο.....

....150% του ΑΕΠ και όταν φέτος μόνο για τόκους θα χρειαστούμε 15,92 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 6,9% του ΑΕΠ;

Ουδείς θα αιφνιδιαστεί από μια αναδιάρθρωση. Το ζήτημα έχει ωριμάσει και οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων στο διάστημα που μεσολάβησε από πέρυσι την άνοιξη, όταν το ενδεχόμενο να κηρύξει η Ελλάδα στάση πληρωμών ήταν πολύ ισχυρό, μέχρι σήμερα, είχαν το χρόνο να κάνουν τις κατάλληλες κινήσεις προκειμένου να απαλλαγούν από μεγάλο κομμάτι του βάρους. Επίσης, ο ευρωπαϊκός μηχανισμός που στήθηκε, με τις προσαρμογές που θα γίνουν, βοηθάει ώστε η αναδιάρθρωση να γίνει ελεγχόμενα, με τις μικρότερες δυνατές παρενέργειες.

Πριν από ένα χρόνο, στα χαρτοφυλάκια των γαλλικών και των γερμανικών τραπεζών βρισκόταν ελληνικό χρέος ύψους 119 δισ. δολαρίων, σύμφωνα με τη «Wall Street Journal». Το μεγαλύτερο κομμάτι είχαν οι γαλλικές τράπεζες (εξ ου και η θερμή συνηγορία του Ν. Σαρκοζί υπέρ της δημιουργίας του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης). Στο διάστημα που μεσολάβησε, Γάλλοι και Γερμανοί μείωσαν την έκθεσή τους σε ελληνικά ομόλογα. Το ίδιο έκαναν και τράπεζες άλλων χωρών. Σύμφωνα με στοιχεία της Bank for Internatrional Settlements, η έκθεση των ξένων τραπεζών σε ελληνικό χρέος και σε δάνεια σε ελληνικές τράπεζες μειώθηκε μόνο στο τρίμηνο Ιουνίου-Ιουλίου-Αυγούστου κατά 27 δισ. δολάρια.

Στο ίδιο διάστημα η έκθεση των γαλλικών τραπεζών μειώθηκε κατά 7,7 δισ. δολάρια. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ώς το τέλος Δεκεμβρίου είχε αγοράσει κρατικά ομολογα της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας ύψους 72 δισ. ευρώ, ενώ ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού χρέους μεταφέρεται μέσω του δανείου στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF).

Η αναδιάρθρωση μπορεί να έχει πολλές μορφές. Η πρώτη είναι η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής ώστε να διευκολυνθούμε στα επόμενα χρόνια που είναι τα πιο δύσκολα, αφού το 2013 λήγουν ομολογα ύψους 36 δισ. και το 2014 ύψους 48 δισ.. Το μέτρο από μόνο του δεν αρκεί.

Η δεύτερη αφορά τη δανειοδότηση της Ελλάδας, με χαμηλότοκο δάνειο από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό, ώστε να επαναγοράσει ελληνικά ομόλογα περίπου στο 70% της αξιας τους (ήδη στο stress test των τραπεζών το καλοκαίρι είχαν υπολογιστεί με «έκπτωση» 23%). Αυτό σημαίνει ότι η χώρα μας με 1 δισ. ευρώ θα μπορεί να αγοράσει ομολογα ύψους περίπου 1,3 δισ., εξασφαλίζοντας έτσι μεγάλη μείωση του χρέους που μπορεί να φθάσει και το 25%-30%. Τα πράγματα βέβαια δεν είναι τόσο απλά, αφού μπορεί οι ξένες τράπεζες να έχουν ξεφορτωθεί μεγάλο μέρος του χρέους, όμως στα χέρια των ελληνικών τραπεζών βρίσκονται κρατικά ομολογα 45 δισ. κι άλλα 30 δισ. έχουν τα ασφαλιστικά ταμεία, που θα δουν την περιουσία τους να μειώνεται σημαντικά. Θα έχουν πρόβλημα με τα ομόλογα που λήγουν άμεσα, όμως για τα υπόλοιπα θα περιμένουν τη βελτίωση της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας, ώστε να ανέβουν και οι τιμές των ομολόγων.

Ο μεγαλύτερος φόβος σχετικά με την αναδιάρθρωση είναι ότι δεν θα σταματήσει στην Ελλάδα και θα πυροδοτήσει νέα αναταραχή στην παγκόσμια οικονομία, αφού είναι λογικό να συμπεράνει κάποιος ότι οι χώρες της Ε.Ε. με υψηλό χρέος θα κάνουν το ίδιο. Ηδη η Ιρλανδία ετοιμάζεται να πάρει σειρά. Οι «Irish Times» έγραφαν την Παρασκευή ότι «η διαδικασία που θα ακολουθηθεί σε μια πιθανή αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, θα αποτελεί προηγούμενο και για την αναδιάρθρωση του ιρλανδικού χρέους αν η Ιρλανδία μείνει εκτός αγορών μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος Ε.Ε.-ΔΝΤ».

Οι συζητήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα ολοκληρωθούν τον Μάρτιο και θα αφορούν σε συνολική αντιμετώπιση των προβλημάτων στην περιφέρεια της ευρωζώνης, μέρος της οποίας αποτελεί η ελληνική κρίση. Η λύση θα περιλαμβάνει αυστηρό έλεγχο και βήματα προς μια κοινή δημοσιονομική πολιτική, γεγονός που σημαίνει ότι η Γερμανία θα έχει εκ των πραγμάτων ακόμη πιο ισχυρό λόγο στα δημοσιονομικά μας. Γι' αυτό όσοι πιστεύουν ότι «άντε λίγο ακόμη και χαλαρώνουμε» είναι μακριά νυχτωμένοι. 

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΟΔΡΑ

Πηγή