Tην έκδοση στις δικαστικές αρχές της Γερμανίας του συλληφθέντος από
αστυνομικούς της Αστυνομικής Διεύθυνσης Δωδεκανήσου σε εκτέλεση Ευρωπαϊκού
Εντάλματος Σύλληψης, και καταζητούμενου από την Interpol, υπηκόου Ουκρανίας V.
K. του Ν., 37 ετών, κατοίκου Ισραήλ, απεφάσισε το Εφετείο Δωδεκανήσου, που
συγκροτήθηκε σε Συμβούλιο, σε δημόσια συνεδρίαση του.
Ο 37χρονος, κατηγορούμενος από δικαστήριο της Βόννης για σύσταση
εγκληματικής οργάνωσης και απάτη μέσω υπολογιστών στο χρονικό διάστημα από 20
Σεπτεμβρίου 2006 έως 14 Ιουλίου 2008 φέρεται σύμφωνα με το ένταλμα σύλληψης να
μετείχε σε 9μελή σπείρα -εγκληματική οργάνωση που μίσθωνε κεντρικούς
υπολογιστές server σε όλο τον κόσμο και λειτουργούσε....
..ιστοσελίδες "ψαρέματος" (phising) ανυποψίαστων χρηστών από τους οποίους αποσπούσαν στοιχεία πιστωτικών καρτών και τραπεζικών λογαριασμών και στη συνέχεια προχωρούσαν σε αναλήψεις σεβαστών ποσών.
Σύμφωνα πάντα με το ίδιο ένταλμα ο καταζητούμενος Cracker «έτρεχε» μαζί με τους συνεργούς του στους μισθωμένους server ρομποτικά δίκτυα "Bot Nets" για παράνομες δραστηριότητες και μετά την κλοπή ποσών από τους χρήστες θύματα διοχέτευε τα κέρδη σε λογαριασμούς τραπεζών.
Φέρονται συγκεκριμένα να υπέκλεπταν λογαριασμούς πελατών τράπεζας με τη βοήθεια των κακόβουλων προγραμμάτων υπολογιστών και με τη χρήση "δούρειων ίππων" (Τrojans) να μετέφεραν χρήματα από τους λογαριασμούς των θυμάτων σε λογαριασμούς στρατολογημένων συνεργατών τους.
Στην απόφαση του δικαστηρίου την οποία θα εφεσιβάλει ο πληρεξούσιος δικηγόρος του κατηγορούμενου κ Μ. Κουτσούκος, ο τρόπος δράσης της σπείρας περιγράφεται ως εξής:
Οι τραπεζικοί λογαριασμοί των πελατών τράπεζας ανακαλύπτονταν από τους κατηγορουμένους με τη βοήθεια ενός επιβλαβούς για τον υπολογιστή προγράμματος, κατά το οποίο χρησιμοποιούσαν ένα λεγόμενο «backdoor trojan». Αυτό το πρόγραμμα απενεργοποιεί τα προγράμματα προστασίας από ιούς στο κομπιούτερ, αλλάζει στοιχεία και δεδομένα στον υπολογιστή, «ψαρεύει» δεδομένα και στοιχεία και εγκαθίσταται στην εγγραφή. Αυτός ο ιός επεκτείνεται αυτόνομα και «κρυφακούει» στο παρασκήνιο κατά την τυπική διαδικασία μεταφοράς χρήματος τραπεζικού εμβάσματος online, όπου «ψαρεύει» αμέσως πριν τη μεταβίβαση των στοιχείων στον υπολογιστή της τράπεζας τον αριθμό του λογαριασμού όπως και τους αριθμούς ΡΙΝ και ΤΑΝ του πελάτη.
Ο πελάτης της τράπεζας δεν παρατηρεί από την όλη διαδικασία απολύτως τίποτα. Τα στοιχεία λοιπόν που εξασφαλίζονται με αυτόν τον τρόπο χρησιμοποιούνται αργότερα για τραπεζικά εμβάσματα. Τα προγράμματα αυτά επεκτείνονταν σε συνημμένο αρχείο που στέλνονταν μέσω e-mail στα πλαίσια των SPAM-e-mails, όπου αντίστοιχα e-mails στέλνονταν σε ένα αόριστο αριθμό παραληπτών. Οι παραλήπτες παρακινούνταν σε αυτά τα e-mails να ανοίξουν το συνημμένο αρχείο με απατηλές οδηγίες. Με το άνοιγμα του συνημμένου αρχείου από τον παραλήπτη, κολλούσε το σύστημα του παραλήπτη με τον ιό του προγράμματος αυτού και μάλιστα δίχως ο παραλήπτης καν να το καταλάβει.
Τα στοιχεία λοιπόν τραπεζικής πρόσβασης και συνδιαλλαγής κατά το onlinebanking γίνονταν γνωστά μέσω του προγράμματος, καταγράφονταν και στη συνέχεια χρησιμοποιούνταν στα συστήματα υπολογιστών και στις τράπεζες δεδομένων των κατηγορουμένων και των συνεργών τους με σκοπό τη διεξαγωγή αδικαιολόγητων εμβασμάτων τραπέζης από τους λογαριασμούς των θυμάτων.
Ο κατηγορούμενος και οι συνεργοί του χρησιμοποιούσαν τα στοιχεία αυτά και διεξήγαγαν εμβάσματα στα πλαίσια του onlinebanking χρησιμοποιώντας τον αριθμό τραπεζικού λογαριασμού καθώς και τους αριθμούς πρόσβασης ΡΙΝ και ΤΑΝ από τους λογαριασμούς των θυμάτων. Μετέφεραν τα χρήματα σε λογαριασμούς κάποιων «χρηματοδοτικών πρακτόρων», τους οποίους είχαν προσλάβει. Η στρατολόγηση των ατόμων αυτών γινόταν από τους κατηγορουμένους σε τακτικά χρονικά διαστήματα.
Εκεί εμφανίζονταν οι κατηγορούμενοι στο διαδίκτυο ως επιχείρηση με παγκόσμιες δραστηριότητες, ισχυριζόμενοι πως ζητούν συνεργάτες για υπηρεσίες εμβασμάτων παγκοσμίως. Οι χρηματοδοτικοί πράκτορες είχαν καθήκον να μεταβιβάζουν χρήματα που παρελάμβαναν, από τα οποία έπαιρναν κάποια προμήθεια. Το μόνο που έπρεπε να κάνουν, ήταν να θέσουν τον αριθμό του τραπεζικού τους λογαριασμού στη διάθεση των εργοδοτών τους.
Για την πρόσληψη των πρακτόρων αυτών χρησιμοποιούσαν τις σελίδες scnellpot.com, scweitzergeldransfer - dienst.com, fast-cash-union.com και internetdoliar.net με τις διευθύνσεις e-mail: domains@modestus.org ή TDz@modestus.org, οι οποίες είχαν συσταθεί και χρησιμοποιούνταν από τους ίδιους.
Ο κατηγορούμενος με τους συνεργούς του μεταβίβαζαν στους χρηματοδοτικούς πράκτορες χρηματικά ποσά, τα οποία έπαιρναν από τους τραπεζικούς λογαριασμούς των θυμάτων και τους έδιναν την εντολή να κάνουν έμβασμα των χρημάτων που πήγαιναν στο λογαριασμό τους μετά την αφαίρεση της προμήθειάς τους, μέσω της χρηματοδοτικής υπηρεσίας «Western Union» σε συγκεκριμένα άτομα στη Ρωσία και στην Ουκρανία.
Ενα μεγάλο τμήμα των χρημάτων αυτών μεταφέρονταν στη συνέχεια μέσω εμβάσματος σε λογαριασμούς στο εξωτερικό ή σε εικονικούς λογαριασμούς του κατηγορουμένου και των συνεργών του, οι οποίοι είχαν πλέον τα χρήματα στη διάθεσή τους. Στα πλαίσια των διεξαχθεισών ερευνών της γερμανικής δικαστικής αρχής συνολικά «ψαρεύτηκε» το ποσό των 287.783 ευρώ. Το συνολικό ύψος των χρηματικών ποσών, τα οποία μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό μέσω της Western Union και δεν μπορούν πλέον να επιστραφούν ανέρχεται στις 110.182 ευρώ».
Απολογούμενος ενώπιον του δικαστηρίου ο κατηγορούμενος αρνήθηκε κατηγορηματικά τα όσα του αποδίδονται από τις Γερμανικές αρχές επισημαίνοντας ότι διατηρεί μια εταιρεία Internet και ασχολείται με προϊόντα διαφήμισης χωρίς να έχει καμία εμπλοκή στην υπόθεση. Τόνισε μάλιστα ότι έμαθε ότι καταζητείτο προ διετίας και ότι οι αρχές της Τσεχοσλοβακίας αλλά και του Ισραήλ που είχαν επιληφθεί όμοιων αιτημάτων έκδοσης τα είχαν απορρίψει.
..ιστοσελίδες "ψαρέματος" (phising) ανυποψίαστων χρηστών από τους οποίους αποσπούσαν στοιχεία πιστωτικών καρτών και τραπεζικών λογαριασμών και στη συνέχεια προχωρούσαν σε αναλήψεις σεβαστών ποσών.
Σύμφωνα πάντα με το ίδιο ένταλμα ο καταζητούμενος Cracker «έτρεχε» μαζί με τους συνεργούς του στους μισθωμένους server ρομποτικά δίκτυα "Bot Nets" για παράνομες δραστηριότητες και μετά την κλοπή ποσών από τους χρήστες θύματα διοχέτευε τα κέρδη σε λογαριασμούς τραπεζών.
Φέρονται συγκεκριμένα να υπέκλεπταν λογαριασμούς πελατών τράπεζας με τη βοήθεια των κακόβουλων προγραμμάτων υπολογιστών και με τη χρήση "δούρειων ίππων" (Τrojans) να μετέφεραν χρήματα από τους λογαριασμούς των θυμάτων σε λογαριασμούς στρατολογημένων συνεργατών τους.
Στην απόφαση του δικαστηρίου την οποία θα εφεσιβάλει ο πληρεξούσιος δικηγόρος του κατηγορούμενου κ Μ. Κουτσούκος, ο τρόπος δράσης της σπείρας περιγράφεται ως εξής:
Οι τραπεζικοί λογαριασμοί των πελατών τράπεζας ανακαλύπτονταν από τους κατηγορουμένους με τη βοήθεια ενός επιβλαβούς για τον υπολογιστή προγράμματος, κατά το οποίο χρησιμοποιούσαν ένα λεγόμενο «backdoor trojan». Αυτό το πρόγραμμα απενεργοποιεί τα προγράμματα προστασίας από ιούς στο κομπιούτερ, αλλάζει στοιχεία και δεδομένα στον υπολογιστή, «ψαρεύει» δεδομένα και στοιχεία και εγκαθίσταται στην εγγραφή. Αυτός ο ιός επεκτείνεται αυτόνομα και «κρυφακούει» στο παρασκήνιο κατά την τυπική διαδικασία μεταφοράς χρήματος τραπεζικού εμβάσματος online, όπου «ψαρεύει» αμέσως πριν τη μεταβίβαση των στοιχείων στον υπολογιστή της τράπεζας τον αριθμό του λογαριασμού όπως και τους αριθμούς ΡΙΝ και ΤΑΝ του πελάτη.
Ο πελάτης της τράπεζας δεν παρατηρεί από την όλη διαδικασία απολύτως τίποτα. Τα στοιχεία λοιπόν που εξασφαλίζονται με αυτόν τον τρόπο χρησιμοποιούνται αργότερα για τραπεζικά εμβάσματα. Τα προγράμματα αυτά επεκτείνονταν σε συνημμένο αρχείο που στέλνονταν μέσω e-mail στα πλαίσια των SPAM-e-mails, όπου αντίστοιχα e-mails στέλνονταν σε ένα αόριστο αριθμό παραληπτών. Οι παραλήπτες παρακινούνταν σε αυτά τα e-mails να ανοίξουν το συνημμένο αρχείο με απατηλές οδηγίες. Με το άνοιγμα του συνημμένου αρχείου από τον παραλήπτη, κολλούσε το σύστημα του παραλήπτη με τον ιό του προγράμματος αυτού και μάλιστα δίχως ο παραλήπτης καν να το καταλάβει.
Τα στοιχεία λοιπόν τραπεζικής πρόσβασης και συνδιαλλαγής κατά το onlinebanking γίνονταν γνωστά μέσω του προγράμματος, καταγράφονταν και στη συνέχεια χρησιμοποιούνταν στα συστήματα υπολογιστών και στις τράπεζες δεδομένων των κατηγορουμένων και των συνεργών τους με σκοπό τη διεξαγωγή αδικαιολόγητων εμβασμάτων τραπέζης από τους λογαριασμούς των θυμάτων.
Ο κατηγορούμενος και οι συνεργοί του χρησιμοποιούσαν τα στοιχεία αυτά και διεξήγαγαν εμβάσματα στα πλαίσια του onlinebanking χρησιμοποιώντας τον αριθμό τραπεζικού λογαριασμού καθώς και τους αριθμούς πρόσβασης ΡΙΝ και ΤΑΝ από τους λογαριασμούς των θυμάτων. Μετέφεραν τα χρήματα σε λογαριασμούς κάποιων «χρηματοδοτικών πρακτόρων», τους οποίους είχαν προσλάβει. Η στρατολόγηση των ατόμων αυτών γινόταν από τους κατηγορουμένους σε τακτικά χρονικά διαστήματα.
Εκεί εμφανίζονταν οι κατηγορούμενοι στο διαδίκτυο ως επιχείρηση με παγκόσμιες δραστηριότητες, ισχυριζόμενοι πως ζητούν συνεργάτες για υπηρεσίες εμβασμάτων παγκοσμίως. Οι χρηματοδοτικοί πράκτορες είχαν καθήκον να μεταβιβάζουν χρήματα που παρελάμβαναν, από τα οποία έπαιρναν κάποια προμήθεια. Το μόνο που έπρεπε να κάνουν, ήταν να θέσουν τον αριθμό του τραπεζικού τους λογαριασμού στη διάθεση των εργοδοτών τους.
Για την πρόσληψη των πρακτόρων αυτών χρησιμοποιούσαν τις σελίδες scnellpot.com, scweitzergeldransfer - dienst.com, fast-cash-union.com και internetdoliar.net με τις διευθύνσεις e-mail: domains@modestus.org ή TDz@modestus.org, οι οποίες είχαν συσταθεί και χρησιμοποιούνταν από τους ίδιους.
Ο κατηγορούμενος με τους συνεργούς του μεταβίβαζαν στους χρηματοδοτικούς πράκτορες χρηματικά ποσά, τα οποία έπαιρναν από τους τραπεζικούς λογαριασμούς των θυμάτων και τους έδιναν την εντολή να κάνουν έμβασμα των χρημάτων που πήγαιναν στο λογαριασμό τους μετά την αφαίρεση της προμήθειάς τους, μέσω της χρηματοδοτικής υπηρεσίας «Western Union» σε συγκεκριμένα άτομα στη Ρωσία και στην Ουκρανία.
Ενα μεγάλο τμήμα των χρημάτων αυτών μεταφέρονταν στη συνέχεια μέσω εμβάσματος σε λογαριασμούς στο εξωτερικό ή σε εικονικούς λογαριασμούς του κατηγορουμένου και των συνεργών του, οι οποίοι είχαν πλέον τα χρήματα στη διάθεσή τους. Στα πλαίσια των διεξαχθεισών ερευνών της γερμανικής δικαστικής αρχής συνολικά «ψαρεύτηκε» το ποσό των 287.783 ευρώ. Το συνολικό ύψος των χρηματικών ποσών, τα οποία μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό μέσω της Western Union και δεν μπορούν πλέον να επιστραφούν ανέρχεται στις 110.182 ευρώ».
Απολογούμενος ενώπιον του δικαστηρίου ο κατηγορούμενος αρνήθηκε κατηγορηματικά τα όσα του αποδίδονται από τις Γερμανικές αρχές επισημαίνοντας ότι διατηρεί μια εταιρεία Internet και ασχολείται με προϊόντα διαφήμισης χωρίς να έχει καμία εμπλοκή στην υπόθεση. Τόνισε μάλιστα ότι έμαθε ότι καταζητείτο προ διετίας και ότι οι αρχές της Τσεχοσλοβακίας αλλά και του Ισραήλ που είχαν επιληφθεί όμοιων αιτημάτων έκδοσης τα είχαν απορρίψει.
Πηγή : Εφημερίδα ΔΗΟΚΤΑΤΙΚΗ Ρόδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε ελεύθερα να κάνετε προτάσεις και σχόλια, χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα. Εάν στην επιλογή προφίλ βάλετε τη λέξη ανώνυμος, δεν μπορεί κανένας να μάθει την ταυτοτητά σας.