Η «αριστερή» εργοδοσία…

Είναι προφανές ότι στην προκειμένη περίπτωση το ουσιαστικό (εργοδοσία) υπερισχύει του επιθετικού προσδιορισμού («αριστερή»). Για να αποκατασταθεί η τάξη (της κοινωνικής γραμματικής), θα πρέπει να εξαλειφθούν τα εισαγωγικά και η λέξη ΑΡΙΣΤΕΡΑ να γράφεται με κεφαλαία.

Για να γίνει ωστόσο αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι αυτοπροσδιοριζόμενοι – άτομα, ομάδες ή κόμματα – ως αριστεροί, κομμουνιστές ή και επαναστάτες να επιδιώκουν να διευρύνουν...

...

το πνεύμα, τη δράση και τις αντιλήψεις τους ώστε να τους ταιριάζουν τα «ιερά» αριστερά άμφια και όχι το αντίθετο.

Με πιο απλά λόγια – τη συνέπεια λόγων και πράξεων την οποία υπαινισσόμαστε – την έχει περιγράψει με μοναδικό τρόπο ο Γκάντι: «Πρέπει να είσαι η αλλαγή που θέλεις να έρθει».

Δεν έχει λοιπόν καμία σημασία αν:

• Καταθέτεις νομοθετικές προτάσεις για τον κατώτατο μισθό.
• Διαμαρτύρεσαι για τις μειώσεις των μισθών.
• Κραυγάζεις κατά των απολύσεων.

Δεν έχει καμία σημασία αν (ως αριστερός, κομμουνιστής, επαναστάτης) φωνάζεις για όλα αυτά και την ίδια στιγμή:

• Προχωράς σε ατομικές συμβάσεις εργασίας.
• Μειώνεις μισθούς.
• Απολύεις.
• Καταγγέλλεις εργαζομένους σου οι οποίοι απεργούν.

Η δύναμη απορρόφησης που διαθέτει το σύστημα (το οποίο ως αριστερός – κομμουνιστής – επαναστάτης παλεύεις, όπως λες, να αλλάξει) είναι τόσο μεγάλη όσο είναι η δική σου αδυναμία (ή μήπως απροθυμία;) «να είσαι η αλλαγή που θέλεις να έρθει».

Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς λόγια, τα οποία μπορεί και να ακούγονται ωραία. Σαν παραμύθια…

Δημήτρης Μηλάκας από imerodromos

Click here to