Ο Δήμος Ρόδου ζει στο δικό του κόσμο !

Αν θα έπρεπε , στο πλαίσιο ενός αντίστοιχου διαγωνισμού, να αναδειχθεί ο πιο ανάλγητος -  και έξω από την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα  -  Δήμος, αυτός θα ήταν ο Δήμος Ρόδου! Το… βραβείο θα το κέρδιζε δικαιωματικά! 

Αναρριχάται κάθε μέρα όλο και πιο κοντά στην κορυφή, κάθε φορά που  γίνεται γνωστό ότι άλλοι Δήμοι της χώρας προσπαθούν είτε με ουσιαστικούς είτε με συμβολικούς τρόπους, να συμπαρασταθούν στους δημότες τους,  που πλήττονται από τον ορυμαγδό των χαρατσιών, των περικοπών και των εισπρακτικών μέτρων.

Μια ακόμη περίπτωση Δήμου με ευαισθησίες είναι  αυτή της Πάτρας. Από τις 8 έως τις 10 το βράδυ  της Πέμπτης  ολόκληρη η Πάτρα έμεινε χωρίς ρεύμα μετά από απόφαση της δημοτικής Αρχής, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τον έκτακτο φόρο για τα ακίνητα!
‘Έχουν προηγηθεί άλλοι δήμοι που οργάνωσαν συμβουλευτικές ομάδες παρέχοντας νομική υποστήριξη σε όσους ....

.....αδυνατούν να πληρώσουν τα χαράτσια και άλλοι, όπως η Τρίπολη μείωσαν τα δημοτικά τέλη.

Ο Δήμος Ρόδου ζει στο δικό του σύμπαν και ο δήμαρχος Στάθης Κουσουρνάς εξακολουθεί να τηρεί πιστά τις μνημονιακές πρακτικές. Ίσως για να ζήσει για λίγο στην ψευδαίσθηση ότι είναι ακόμη βουλευτής, όπως τότε που ψήφιζε το Μνημόνιο, αφού είναι βέβαιο ότι με τα χάλια της αυτοδιοίκησης, αναπολεί με πίκρα εκείνες  τις  καλές παλιές μέρες που καθόταν στα βουλευτικά έδρανα. Προφανώς τώρα  συνειδητοποιεί ότι η τιμή που του έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου να τον επιλέξει ως υποψήφιο δήμαρχο, δεν ήταν τελικά και τόσο τιμητική. Μάλλον θύματα αναζητούσαν, αφού σήμερα ο Δήμος Ρόδου δεν μπορεί ούτε τα σκουπίδια από τους δρόμους να μαζέψει. Η δε αλλαγή των λαμπτήρων έχει ξεφύγει προ πολλού των οικονομικών δυνατοτήτων του.

Έτσι λοιπόν, σε μια προσομοίωση άσκησης κυβερνητικής  πολιτικής, η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, η παράταξη «Αλλάζουμε (τα φώτα) στη Ρόδο», στο αποκορύφωμα της ύφεσης αυξάνει τα τιμολόγια του νερού με την φαιδρή δικαιολογία ότι η αύξηση θα συμβάλει στην εξοικονόμηση νερού (πιστή αντιγραφή της πολιτικής σκέψης Βενιζέλου), αρνείται να συζητήσει στο Δημοτικό Συμβούλιο τρόπους στήριξης των πολιτών που δεν μπορούν να πληρώσουν το χαράτσι, βάζει το θέμα 11ο στην ημερήσια διάταξη, ενώ προτάσσει άλλα «σοβαρότερα» και δεν φέρνει εισήγηση ούτε καν για τα προσχήματα.
Δεν αναγνωρίζει την εποχικότητα των τουριστικών επιχειρήσεων και επιμένει να θέλει να εισπράττει από αυτές όπως ακριβώς και στους μήνες αιχμής , ενώ έχουν κλείσει. Αφήνει τις κοινωνικές δομές , την μια κατόπιν της άλλης να καταρρεύσουν…  Κλαίγεται ότι δεν έχει λεφτά και την ίδια ώρα διαγράφει οφειλές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σε πολιτικούς φίλους, άραγε με ποιο κριτήριο; Έχει μετατρέψει την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής σε μηχανισμό σφραγίσματος καταστημάτων, με τρόπο επιλεκτικό και εξόχως προκλητικό, όταν οι τοπικές επιχειρήσεις δίνουν αγώνα να κρατηθούν στη ζωή.   Και πόσα άλλα παραδείγματα θα μπορούσε να αναφέρει κανείς!

Ο Δήμος Ρόδου ακολουθεί τα κυβερνητικά πρότυπα και σε επίπεδο προσλήψεων και απολαβών των υψηλόβαθμων στελεχών του, όπου και οι δύο δείκτες κινούνται σταθερά ανοδικά για την εξυπηρέτηση ημετέρων και για την εξόφληση προεκλογικών γραμματίων, την ίδια ώρα που βρίσκεται μια ανάσα από το καθεστώς μνημονιακής επιτήρησης λόγω υπέρογκων χρεών.

Σε τι διαφέρουν όλα τα παραπάνω από την κυβερνητική πολιτική; Σε τίποτα. Κατ’ εικόνα και ομοίωση αυτής.
Ξεχνά ωστόσο ο δήμαρχος και οι λοιποί της παράταξής του, ότι η αυτοδιοίκηση δεν είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης. Οφείλουν να στέκονται στο πλευρό των δημοτών τους, με προσανατολισμό κατ’ αρχήν κοινωνικό και ανθρωποκεντρικό, να λειτουργούν με τρόπο που να δημιουργούν ανάχωμα στις επιπτώσεις της ύφεσης, της ανεργίας, της φτώχειας, της εξαθλίωσης. Αν δεν υπάρχουν οι τοπικοί άρχοντες δίπλα στους συνδημότες τους, ποιος θα τους προστατεύσει από τις αλλεπάλληλες μνημονιακές επιδρομές που εκθεμελιώνουν οικονομία και κοινωνία;

Ψιλά γράμματα θα σκεφτεί κανείς για όσους έμαθαν να διαβιούν τη σιγουριά που τους εξασφάλιζε το γεγονός ότι ανέκαθεν αποτελούσαν ένα γρανάζι του κομματικού κράτους, της πράσινης διοίκησης.

Αλήθεια, εκείνα τα πέντε «πι» τι απέγιναν; Τα θυμούνται και οι ίδιοι οι αντιγραφείς τους;

Ρένα Διακίδη - ΠΡΟΟΔΟΣ Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011