Οι πρώτες δημοσκοπήσεις

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ στο ΕΘΝΟΣ

Ο ρεπόρτερ Κατάλευκος διάβαζε ανήσυχος τα στοιχεία της πρώτης δημοσκόπησης του χρόνου. Οπως τα μάτια του διέτρεχαν τους αριθμούς, έβγαζε κάθε τόσο επιφωνήματα έκπληξης και απογοήτευσης. Ο Τζώνης, που χάζευε στον υπολογιστή του, γύρισε και τον κοίταξε:

- «Γιατί βαρυγκωμάς αρχηγέ; Βούλιαξαν τα καράβια σου;».
- «Μωρέ τα καράβια μου είναι μια χαρά, τη χώρα μου βλέπω να βουλιάζει αύτανδρη».
- «Και πούθε το συμπεραίνεις αυτό πρωινιάτικα;».
- «Βλέπω εδώ την πρώτη δημοσκόπηση της χρονιάς, Τζώνη. Ολα μαύρα κι άραχλα»....

...
- «Μπα; Ακόμα δεν μπήκε ο χρόνος κι άρχισαν τις δημοσκοπήσεις; Και ποιο κόμμα προηγείται;».
- «Σου ‘χω πει εκατό φορές ότι αν θες να γίνεις σωστός δημοσιογράφος πρέπει να κοιτάζεις τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων, όχι την πρόθεση ψήφου».
- «Αφού τις πάνε για κατάργηση αρχηγέ. Ούτε ένα αποτέλεσμα δεν έχουν πιάσει οι δημοσκόποι τα τελευταία χρόνια».
- «Μην ακούω σαχλαμάρες Τζώνη. Οι δημοσκοπήσεις έχουν μπει στη ζωή των σύγχρονων κοινωνιών και θα συνεχίσουν πάντα να υπάρχουν. Είναι σαν να μου λες πως επειδή οι τζιχαντιστές αποκεφαλίζουν ανθρώπους, πάνε για κατάργηση τα μαχαίρια».
- «Μα αφού όλος ο κόσμος τις αμφισβητεί και τις βρίζει...».
- «Και τους πολιτικούς αμφισβητούν και βρίζουν, όμως υπάρχει περίπτωση να καταργηθεί η πολιτική ή τα κόμματα ή οι κυβερνήσεις;».
- «Σωστό κι αυτό. Τελικά, αρχηγέ, είσαι σοφός».
- «Τζώνη, κόψε το δούλεμα, διότι τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Το 72% λέει ότι τα πράγματα πήγαν χειρότερα πέρυσι και το 55% λέει ότι το 2016 θα πάνε χειρότερα από το ‘15. Τι άλλο θες να δεις; Η απαισιοδοξία προσωποποιημένη...».
- «Χα! Και περίμενες τη δημοσκόπηση για να τα καταλάβεις αυτά αρχηγέ; Κάνε μια βόλτα στον δρόμο και θα τα δεις μπροστά σου».
- «Εντάξει βρε Τζώνη, αλλά ο δημοσιογράφος δεν δουλεύει μόνο με το μάτι, χρησιμοποιεί και εργαλεία. Κι έπειτα, αν οι πολίτες την πρώτη του χρόνου δηλώνουν τόσο απαισιόδοξοι, τι θα κάνουν στο τέλος του Φλεβάρη; Θα κόψουν τις φλέβες τους;».
- «Αρχηγέ, μη σε φοβίζει αυτό. Μόνο η απόλυτη απογοήτευση και η απελπισία μπορούν να φέρουν κάποιο αποτέλεσμα».
- «Τι λες ρε Τζώνη; Η απογοήτευση και η μαυρίλα καθηλώνουν τους λαούς, τους αδρανοποιούν».
- «Στην αρχή ναι, αλλά μετά τους κάνουν να καταλάβουν πως το καθισιό δεν λύνει κανένα πρόβλημά τους. Οπότε σηκώνονται από τον καναπέ...».
- «Σηκώνονται και τι κάνουν; Φωνάζουν, διαδηλώνουν και ουρλιάζουν; Και λοιπόν; Τι καταφέρνουν; Οι άνθρωποι, νεαρέ, πρέπει να νιώσουν παραγωγικοί, αποτελεσματικοί, ικανοί να γυρίσουν οι ίδιοι τη μοίρα τους...».
- «Οχι αρχηγέ μου, αυτά είναι κουραφέξαλα που σερβίρει το ίδιο το σύστημα. Οι άνθρωποι πρέπει να νιώσουν οργισμένοι και εξεγερμένοι. Αλλιώς, δεν γυρίζει η μοίρα τους».
- «Εμείς οι δυο δεν θα συμφωνήσουμε ποτέ, τελικά».
- «Σήκω από τον καναπέ αρχηγέ και θα δεις για πότε συμφωνούμε...».
Η γνώμη μου
Και η ασφαλιστική συνείδηση;
Αν κατάλαβα καλά ένα από τα παραδείγματα που έδωσε το υπουργείο Εργασίας, ένας εργαζόμενος που θα συνταξιοδοτηθεί σε δέκα χρόνια θα πάρει 784 ευρώ σύνταξη αν έχει μισθό 1.000 ευρώ. Αν ο ίδιος άνθρωπος έχει μισθό 2.000 ευρώ, άρα έχει πληρώσει διπλάσιες εισφορές, θα λάβει σύνταξη 800 ευρώ, δηλαδή 16 ευρώ παραπάνω!
Και ερωτώ: Ηλίθιος είναι ο δεύτερος για να συνεχίσει να ασφαλίζεται για το ποσό άνω των 1.000 ευρώ; Δεν θα προτιμήσει να βρει κάποιον τρόπο, σε συνεννόηση με τον εργοδότη του, να μην πάνε αυτές οι εισφορές στο ασφαλιστικό ταμείο, αλλά να βρεθούν εξ ημισείας στην τσέπη των δύο;
Θα μου πείτε, απαγορεύεται. Θα απαντήσω ότι οι απαγορεύσεις είναι για να καταστρατηγούνται, ειδικά στην Ελλάδα. Το σχέδιο νόμου Κατρούγκαλου κονιορτοποιεί την ασφαλιστική συνείδηση. Η λογική που το διαπερνά «όσο λιγότερα προσφέρεις στο σύστημα, τόσο αναλογικά περισσότερα εισπράττεις στο τέλος απ’ αυτό», αποτελεί την απολύτως λάθος κατεύθυνση για ένα σύστημα που νοσεί κυρίως από έλλειψη πόρων.

Click here to