ΠΟΙΟΣ ΘΑ (ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ) ΕΚΛΕΓΕΙ ΑΡΧΗΓΟΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ...

ΦΕΛΝΙΚΟΣ στο matrix24.gr

Οι εκλογές για την ανάδειξη αρχηγού στη Ν.Δ. αναμφίβολα αποτελούν μια κορυφαία στιγμή για την αξιωματική αντιπολίτευση. Η συντηρητική παράταξη δεν εκλέγει απλώς το νέο της Πρόεδρο, αλλά, εκτός απροόπτου, και τον υποψήφιο πρωθυπουργό. Αυτόν που θα προσπαθήσει, στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, να κερδίσει τον Αλέξη Τσίπρα.

Το γεγονός ότι εις εκ των τεσσάρων υποψηφίων, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ηττήθηκε πριν από 90 ημέρες με 7,5 από τον Αλέξη Τσίπρα δεν αποτελεί και το καλύτερο διαβατήριο για την υποψηφιότητά του. Η Νέα Δημοκρατία, στη φάση που βρίσκεται η χώρα και το...

.. πολιτικό σύστημα δεν χρειάζεται κάποιον ισορροπιστή ή ένα στέλεχος παλαιάς κοπής. Χρειάζεται έναν αρχηγό που θα ανατρέψει τα κομματικά φέουδα και τη στελεχιακή επετηρίδα, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί τα πρώτα δεκαπέντα χρόνια του νέου αιώνα, και θα την κάνει ένα ανοιχτό και σύγχρονο κεντροδεξιό κόμμα
Είναι δε λάθος του Βαγγέλη Μεϊμαράκη να προβάλλει την υποψηφιότητά του λέγοντας πως αποτελεί τη ζωντανή ιστορία του κόμματος επειδή είναι από το 1974 στέλεχός της και τη γνωρίζει όσο κανείς άλλος. Η Νέα Δημοκρατία είναι πολιτική παράταξη και όχι μουσείο που χρειάζεται είτε αρχειοφύλακα είτε ξεναγό για τα εκθέματά της.
Η αξιωματική αντιπολίτευση χρειάζεται ένα νέο πρόσωπο που θα μπορέσει να την ανασυγκροτήσει εκ βάθρων. Έναν αρχηγό που θα την επανατοποθετήσει στον πολιτικό χάρτη, όπως αυτός έχει διαμορφωθεί τα τελευταία έξι χρόνια, τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, της διεθνούς εποπτείας, της μειωμένης εθνικής κυριαρχίας, της πολιτικής παρακμής, της κοινωνικής εξαθλίωσης και της μεταναστευτικής περικύκλωσης.
Χρειάζεται έναν ηγέτη που να μπορεί να κατανοεί τις παγκόσμιες εξελίξεις, να μπορεί να σταθεί με επάρκεια στα ευρωπαϊκά φόρα, να έχει όραμα και πολιτικό σχέδιο για τη χώρα, να εκπέμπει σεβασμό και δύναμη και το σπουδαιότερο να μπορεί να εμπνεύσει, με ριζοσπαστικό λόγο, τη νέα γενιά και να στρατεύσει στο πολιτικό παιχνίδι εκείνες τις δημιουργικές δυνάμεις που ασπάζονται τις ιδέες της.
Οι τέσσερεις υποψήφιοι αναμφίβολα δεν εκπληρούν αυτές τις προϋποθέσεις. Ο καθένας μπορεί να έχει όποια άποψη θέλει για τον υποψήφιο που προτιμά, όμως η αλήθεια αυτή είναι. Και οι τέσσερεις, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο υστερούν σε σχέση με τα προσόντα που απαιτούνται τη σήμερον ημέρα για να κάνει ξανά ισχυρή τη συντηρητική παράταξη.
Βεβαίως, αρχή άνδρα δείκνυσι -δεν λέμε, όπως θα ήταν το σωστό και γυναίκα, επειδή, δυστυχώς, από τη μάχη για την ηγεσία της Ν.Δ. απουσιάζει το άλλο μισό του ουρανού. Ενδεχομένως κάποιος από τους τέσσερεις εάν αναλάβει τα ηνία να δείξει άλλο πρόσωπο και άλλη στόφα. Δύσκολο, αλλά και δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε.
Προσώρας ο Μεϊμαράκης είναι ο λαϊκός της παρέας των τεσσάρων. Ο Τζιτζικώστας το λαμπερό και άφθαρτο πρόσωπο. Ο Μητσοτάκης τεχνοκρατικά εμφανίζεται να είναι ο πιό επαρκής. Και ο Γεωργιάδης ο πιο μαχητικός. Το τι θα προτιμήσουν οι γαλάζιοι ψηφοφόροι δεν μπορούμε να το πούμε με βεβαιότητα. Τις δημοσκοπήσεις μάλλον δεν θα πρέπει να τις λάβουμε και πολύ σοβαρά υπόψιν, αφού δεν είναι σίγουρο πόσοι και ποιοί θα πάνε να ψηφίσουν.
Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δίνει προβάδισμα για τον δεύτερο γύρο στους Μεϊμαράκη και Τζιτζικώστα, αλλά δεν αποκλείεται να κάνει την έκπληξη ο Μητσοτάκης και να είναι αυτός στην τελική δυάδα. Όπως δεν θα πρέπει να αποκλειστεί και η περίπτωση οι τέσσερεις υποψήφιοι να μην έχουν τελικά τόσο μεγάλες διαφορές μεταξύ τους.
Εάν πάντως ηττηθεί ο Μεϊμαράκης το πλήγμα θα είναι μεγάλο και για την καραμανλική πτέρυγα και η Ν.Δ. θα εισέλθει σε μια νέα φάση ιδεολογοπολιτικής και οργανωτικής ανασυγκρότησης ειδικά αν το χρίσμα πάρει ο Τζιτζικώστας, ο οποίος κέρδισε την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, και μάλιστα με το θηριώδες 71%, κόντρα ακόμη και στον επίσημο υποψήφιο της Συγγρού.
Το ευτυχές για τη Ν.Δ. είναι ότι οι εκλογές, αν και γίνονται στην καρδιά του Χειμώνα, ο καιρός θα είναι καλός, οπότε μπορεί η συμμετοχή να είναι αυξημένη. Και η αυξημένη συμμετοχή ψαλιδίζει τις ελπίδες όσων υποψηφίων προσβλέπουν στην παρεμβατικότητα του σκληρού κομματικού μηχανισμού στη διαμόρφωση του αποτελέσματος. Υπέρ της αυξημένης συμμετοχής δεν αποκλείεται να λειτουργήσει τελικά και η δημοσκόπηση της ProRata που δημοσιεύθηκε στην "Εφημερίδα των Συντακτών" και η οποία φέρνει τη Ν.Δ. (19%)σε απόσταση αναπνοής από τον ΣΥΡΙΖΑ (20%).
Ενδιαφέρον έχει να δούμε αν και πόσο αρνητικά για την υποψηφιότητα Μεϊμαράκη θα επιδράσει η αποκάλυψη για τις μυστικές επαφές Καραμανλή -Τσίπρα και τα καλά λόγια συνεργατών του πρώην πρωθυπουργού για τον νυν, τη στιγμή που η κυρίαρχη άποψη στην αξιωματική αντιπολίτευση είναι ότι ο Τσίπρας με την πολιτική του "καταστρέφει την Ελλάδα".
Ελπιδοφόρο τέλος είναι και το γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες όλοι προσπαθούν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους και να ξορκίσουν το φάντασμα της διάσπασης που πλανάται πάνω από τη Συγγρού. Τα ξόρκια πάντως δεν είναι και η πιο αποτελασματική συνταγή για να αποτρέψεις τη διάσπαση και μάλιστα σ' ένα κόμμα που ακόμη και τα κορυφαία στελέχη του, μεταξύ των οποίων και οι υποψήφιοι, χαρακτηρίζουν ως "άρρωστο".
Ο κίνδυνος της διάσπασης είναι λογικό παραμονές των εκλογών να έχει υποχωρήσει. Όπως επίσης είναι λογικό, σ' ένα κόμμα παρηκμασμένο, που προσπάθησε να εκλέξει αρχηγό πριν ενα μήνα και δεν τα κατάφερε λόγω ...μηχανικής βλάβης, τα μαχαίρια να βγουν μετά και ανάλογα με το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.
Κυριακή κοντή γιορτή. Ή καλύτερα ραντεβού το Νέον Έτος, αφού τότε θα εκλεγεί ο νέος αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι αν μη τι άλλο κι αυτή μια πρωτοτυπία. Να ξεκινά ένα κόμμα να εκλέξει αρχηγό το 2015 και να το καταφέρνει το 2016. Αν τελικά το καταφέρει. Και λέμε αν γιατί ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος με τα κομπιούτερ και την επάρκεια ή ακόμη και τον "οπαδικό φανατισμό" των χειριστών τους...

Click here to