75 χρόνια από το «έπος»

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ στο ΕΘΝΟΣ

Ο ρεπόρτερ Κατάλευκος δίπλωσε το τρίτο κατά σειρά κείμενο του βοηθού του Τζώνη, που είχε θέμα «τα σημερινά μηνύματα της εθνικής επετείου». Αναρωτήθηκε σκεπτικός αν το παιδί αυτό θα πρόκοβε ποτέ ή αν θα κατέληγε άστεγος μ’ αυτά που πρέσβευε. Θυμήθηκε το άρθρο του μικρού:

«Συμπληρώθηκαν φέτος εβδομήντα πέντε χρόνια από το ?έπος του ’40?. Αν κάθε 25 χρόνια περνά μια γενιά, τότε βαδίζουμε στην τέταρτη γενιά Ελλήνων από την επίθεση των Ιταλών στην Αλβανία. Εγώ γεννήθηκα το 1990, ο πατέρας μου έχει γεννηθεί το 1965 και ο παππούς μου το 1940. Αρα ο προπάππος μου, που είχε γεννηθεί το 1915, άφησε έγκυο την προγιαγιά μου κι έφυγε για τον πόλεμο. Αυτή γέννησε όταν ο άντρας της καταλάμβανε την Κορυτσά. Τρέχα γύρευε δηλαδή...

...
»Τέσσερις γενιές είναι μεγάλο διάστημα. Εδώ δεν θυμόμαστε με ποια γυναίκα πήγαμε προχθές, θα θυμόμαστε τώρα τον Ντούτσε και τον Γκράτσι και τη Βέμπο; Θα μου πείτε, αυτή είναι η Ιστορία μας και πρέπει να την ξέρουμε. Εντάξει, αλλά εγώ θυμάμαι πως, όταν ήμουν στο Δημοτικό, δυο δάσκαλοι αλληλοβρίστηκαν για εκείνη την περίοδο, ο ένας ήταν δεξιός και ο άλλος κομμουνιστής. Τώρα θα ’ναι συνταξιούχοι, θα ψηφίζουν και οι δύο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τα παιδιά τους θα ’ναι χρυσαυγίτες.
»Οποιοι θέλουν να μάθουν κάτι για κείνη την περίοδο, υπάρχουν βιβλία και πολλά βίντεο στο youtube, όμως ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του. Για παράδειγμα, οι χρυσαυγίτες που σας έλεγα πρώτα φωνάζουν ότι οι σημερινοί πουλημένοι Ελληνες δεν πολεμούν όπως οι γενναίοι πρόγονοί τους το ’40 και μετά σηκώνουν το χέρι και χαιρετούν ναζιστικά όπως χαιρετούσαν τότε οι Γερμανοί και οι Ιταλοί. Και αντί το ακροατήριο να τους δώσει μια μούν-τζα, τους χειροκροτεί. Τι να λέμε τώρα;...
»Αυτοί πάντως που μου τη δίνουν πιο πολύ είναι οι πατεράδες μας και οι προϊστάμενοί μας. Αυτοί όταν ήταν είκοσι χρόνων είχαν κάτι μαλλούρες ως εκεί κάτω, βγάζανε τρελόχαρτα για να μην πάνε στον στρατό, κοροϊδεύανε τις παρελάσεις και κάνανε πλάκα στους δικούς τους πατεράδες όταν άκουγαν για πείνες και κατοχές. Περάσανε όμορφη ζωή, ποτέ δεν χρειάστηκε να πολεμήσουν, όμως τώρα που γεράσανε και φαλακριάσανε, τους έπιασε ο εθνικός οίστρος και τον ξεσπάνε πάνω μας. Διότι, λέει, δεν ξεχωρίζουμε την 28η Οκτωβρίου από την 25η Μαρτίου.
»Στο μεταξύ, αυτοί έχουν φάει τρία γερμανικά μνημόνια στο δόξα πατρί δίχως να βγάλουν άχνα. Ολο το "μελετούν" και το "ζυγίζουν" στον καναπέ τους. Κι όσο πιο ?ρεαλιστές? και ?προσγειωμένοι? είναι για τη σημερινή κατάντια τους τόσο πιο πολύ κορδώνονται και συγκινούνται όταν βλέπουν στην τηλεόραση τα πλάνα από την Αλβανία. Δηλαδή, τη δική τους Πίνδο τη δώσανε, κι ύστερα βουρκώνουν για την άλλη που υπερασπίστηκαν οι παππούδες τους. Τι ξεφτίλες...».
Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ
Για την τιμή των όπλων
Υπάρχουν κάποιοι που λένε ότι η κυβέρνηση Τσίπρα αδυνατεί να κυβερνήσει, άλλοι ότι βαθιά μέσα της δεν θέλει και ορισμένοι που την παροτρύνουν επιτέλους να κυβερνήσει. Υπάρχουν λοιπόν ποικίλες απόψεις περί του πώς κυβερνάται ο τόπος. Αντιθέτως, δεν υπάρχει καμία απολύτως διχογνωμία για την αντιπολίτευση.
Η ΝΔ κατατρύχεται με τα εσωτερικά της, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι κινούνται ως εκκρεμή από το «κάνω κριτική» στο «στηρίζω τις μεταρρυθμίσεις», ο κ. Λεβέντης ψάχνει ακόμα να βρει ποιος είναι και τι κάνει, οπότε τι απομένει; Μα το ΚΚΕ. Ανεξαρτήτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με το σύνολο των θέσεών του ή την κοσμοθεωρία του, δεν μπορεί παρά να του αναγνωρίσει ότι προσπαθεί να αντισταθεί στον ορυμαγδό που μας παρασέρνει.
Οχι τίποτε άλλο, τουλάχιστον να μην πέσουμε αμαχητί, να μην περάσουν όλα τα μέτρα δίχως ν’ ακουστεί μια διαμαρτυρία, δίχως να υπάρξει μια κινητοποίηση. Για την τιμή των όπλων, βρε αδερφέ.

Click here to