ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ
Είναι από τις περιπτώσεις εκείνες που μένεις άναυδος και στο πρώτο άκουσμα, αιφνιδιασμένος από την ωμότητα, αλλά και έπειτα, όταν το μυαλό ξεπαγώνει και ψάχνει τρόπο να ξεπεράσει την αφωνία. Γιατί τότε περνούν σιωπηρά από τη μνήμη οι λέξεις της βαριάς καταδίκης και τις βρίσκεις όλες ελαφριές: Βάρβαροι.Βάνδαλοι. Απάνθρωποι. Βέβηλοι. Χυδαίοι. Μαυρόψυχοι. Και μονολεκτικά, φασίστες. Ναζιστόφρονες. Και λοιπόν; Οπως κι αν τα χαρακτηρίσεις τα κατακάθια που μαγάρισαν με ...
...αγκυλωτούς σταυρούς το μνημείο του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, κατακάθια θα μείνουν. Αυτοί που δεν σεβάστηκαν τη ζωή του, δεν πρόκειται να σεβαστούν ένα κομμάτι πέτρα ή χαλκό, που στέκει για να μνημειώνει τον δικό του θάνατο και τη δική τους κτηνωδία. Κι άλλωστε, το θέμα δεν είναι μόνο όσοι βουτάνε τα χέρια στο κούφιο τους κεφάλι για να βρουν εκεί σπρέι και να σχηματίσουν τη λατρεμένη τους σβάστικα. Το θέμα είναι όσοι σιγοντάρουν αυτά τα χέρια, τα επιβραβεύουν, τα νομιμοποιούν, τα κινητοποιούν. Είναι οι χιλιάδες ψηφοφόροι που ανέδειξαν τρίτη δύναμη τη Χ.Α., με πλήρη γνώση πια για το τι ψηφίζουν, με ποιων τις «ιδέες» συντάσσονται. Αν ψήφισε Χ.Α. και ο συνταξιούχος της Κοζάνης που μόλις είδε τη μαύρη γιατρίνα το πρώτο που βρήκε να της πει, κι ας προσπαθούσε να τον περιθάλψει, είναι ότι της χρειάζεται Χίτλερ για να την κάνει σαπούνι, δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Αλλά και να μην την ψήφισε, είναι χρυσαυγίτης ώς το μεδούλι του. Γιατί ό,τι είπε, το ξεστόμισε εντελώς αυθόρμητα, εντελώς «φυσικά», σαν να ’ναι το λογικότερο των πραγμάτων και το πιο κανονικό: Εχεις μαύρη πέτσα; Δεν είσαι από δω, δεν είσαι από εμάς, τους εκλεκτούς, άρα σαπούνι. Οι διαδικασίες για τα μυαλά αυτής της κοπής είναι πάντα συνοπτικές· για να μη χωράει κανένας δισταγμός, τίποτα το ανθρώπινο δηλαδή, ανάμεσα στο «χάιλ» και στο «Χίτλερ».
Τυπικά, οι καθ’ ημάς ναζιστές δεν έχουν πολλά κοινά με τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους». Εδώ μαγαρίζουν ένα μνημείο, εκεί, στη Μοσούλη και τη Νινευή, γκρεμίζουν σαν ανίερα όσα μνημεία άφησε πίσω του ο μέγας εχθρός τους, ο ανθρώπινος πολιτισμός. Αλλά, τελικά, η διαφορά αφορά το μέγεθος, όχι τον χαρακτήρα. Τον ίδιο θεό λατρεύουν κατά βάθος: το μίσος για ό,τι τους ξεπερνά. Για το πνεύμα της ελευθερίας.
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Click here to
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε ελεύθερα να κάνετε προτάσεις και σχόλια, χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα. Εάν στην επιλογή προφίλ βάλετε τη λέξη ανώνυμος, δεν μπορεί κανένας να μάθει την ταυτοτητά σας.