«Τι εστί Τσίπρας; Τι υπάρχει, ως πολιτική φιλοσοφία, πίσω από το νεανικό πρόσωπο, που αποπνέει αυτοπεποίθηση, ελαφρώς συνδυαζόμενη με έπαρση, αυθάδεια και άγνοια κινδύνου;».
Μια συνέντευξη την περασμένη εβδομάδα στον τηλεοπτικό σταθμό «Σκάι» άρκεσε για να αποκαλύψει πολλά από τα πρόσωπά του. Εάν λοιπόν ο λόγος είναι ο άνθρωπος, Τσίπρας εστί…
...
1. Εκθειαστής του καμμένειου ήθους…
...
1. Εκθειαστής του καμμένειου ήθους…
Σε βαθμό τέτοιο μάλιστα ώστε, παρά «τις πολιτισμικές διαφορές» τους, ως μόνο παράγοντα που θα μπορούσε να παρεμποδίσει την κυβερνητική τους συμπόρευση να αναφέρει το ενδεχόμενο ο κυρίαρχος λαός να αφήσει εκτός Κοινοβουλίου το κόμμα των ψεκασμένων…
2. Αρχιστράτηγος, επικεφαλής των συντονισμένα επιτιθέμενων μεραρχιών του ευρωπαϊκού Νότου, που θα κατατροπώσουν τους Βόρειους εκφραστές της καλβινολουθηριανής λιτότητας (τους οποίους στη συνέχεια, ως οιονεί εισαγγελέας, θα καλέσει να λογοδοτήσουν ποινικά)…
3. Οχι απλά ακριβολόγος –751 ευρώ, όχι 750, αυτά που προσφέρει ως κατώτατο μισθό– αλλά και χωρίς αντιφάσεις στον λόγο του: δεσμεύεται για γενικότερη αποκατάσταση μισθών, συντάξεων (ανέφερε ακόμη και επαναφορά της 13ης) και λοιπών παροχών, την ίδια ώρα που προεξοφλεί πως η υπό τις διαταγές του μαχόμενη χώρα αναπόφευκτα «θα ματώσει». Με την αιματοχυσία, πάντως, να μην επηρεάζει την ασφάλεια των καταθέσεων…
4. Υπερασπιστής των «εντολοδόχων συνείδησης», εφόσον μετράει τον αριθμό των κομμάτων -και όχι των αιρετών εκπροσώπων του λαού-, που τίθενται υπέρ ή εναντίον της εκλογής ΠτΔ από την παρούσα Βουλή. Στους τελευταίους την ελευθερία γνώμης και ψήφου, που προβλέπει το Σύνταγμα, την επιτρέπει μόνο σε ελάσσονος σημασίας νομοσχέδια, όχι σε θέματα ζωτικά για τη λειτουργία του πολιτεύματος…
5. Αρνητής της ηθικής ακεραιότητας των μελών του Κοινοβουλίου που διαφοροποιούνται από τη γραμμή του κόμματος με το οποίο εξελέγησαν. Μάλιστα δεν τους αναγνωρίζει καν το δικαίωμα να αφουγκράζονται την κοινή γνώμη. Αυτή, ωστόσο, με μεγάλη δημοσκοπική πλειοψηφία, τάσσεται εναντίον των πρόωρων εκλογών (προσλαμβάνοντάς τες, ενδεχομένως, ως βόλτα στα χιόνια ασθενούς που μόλις πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο)…
6. Φανατικός οπαδός της δεσμευτικότητας του ηθικού και πολιτικού μηνύματος των σφυγμομετρήσεων της κοινής γνώμης… Οχι πάντα ασφαλώς, κάθε φορά που είναι ευνοϊκό προς το κόμμα του…
7. Πανέτοιμος να αποκαταστήσει τις γέφυρες με τις αλαβάνειες ρίζες του, αφού δεν απέκλεισε –κάθε άλλο μάλιστα- το ενδεχόμενο η χώρα, ως αποτέλεσμα της μάχης με τους ανάλγητους πιστωτές της, να αναγκαστεί να υιοθετήσει τη γραμμή του πολιτικού του προπάτορα: να εγκαταλείψει το ευρώ…
8. Υμνωδός της εντιμότητας πρώην πασόκων -και ήδη προσχωρησάντων ή προστρεξάντων για πολιτική προστασία στο κόμμα του- κρατικοδίαιτων αρχισυνδικαλιστών. Αδιαφορώντας που, για κάποιους εξ αυτών, ο επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λ. Ρακιντζής επιβεβαίωσε ότι τα τελευταία χρόνια έλαβαν «για δημόσιες σχέσεις» 40 εκατομμύρια ευρώ, κάτι παραπάνω από 13 δισεκατομμύρια παλιές δραχμούλες… Με αποτέλεσμα, επειδή δεν διέθεταν παραστατικά δαπανών, να βρίσκονται εκτός φυλακής με εγγύηση…
9. Υπότροπος βιαστής της ελληνικής γλώσσας… (Πάντως ο Σαμαράς αποκλείεται να του πει, όπως ο ίδιος πιθανολόγησε, «ανέλαβε εσύ»: Ελαττώματα πολιτικά, ίσως και ανθρώπινα, έχει πολλά ο πρωθυπουργός, ανελλήνιστος όμως δεν είναι. Ισως γιατί αυτός δεν σπούδασε σε πεζοδρόμια). Τέλος, δε…
10. Αρεσκόμενος, όπως δήλωσε, στο να προκαλεί –διανοητικούς(!)- ερεθισμούς σε ευειδείς θήλεις δημοσιογράφους που του παίρνουν συνέντευξη…
Να συναγάγει, λοιπόν, κανείς από τα προαναφερόμενα πως ο ηγέτης της μείζονος αντιπολίτευσης δεν διαθέτει αρετές; Θα ήταν ίσως υπερβολικό… Διαθέτει τουλάχιστον δύο.
Πρώτον, την αδιαμφισβήτητη ικανότητα να κρατάει ισορροπίες με τη σταλινική πτέρυγα του κόμματός του: δεν είπε κουβέντα που θα μπορούσε να την ενοχλήσει…
Δεύτερον, δε, έχει κάποιον αέρα, με τον οποίο προβάλλει ακόμη και τις πιο ανερμάτιστες θέσεις. Αλλωστε, όπως έχει γράψει ο καθηγητής Αλκης Ρήγος, κορυφαίο στέλεχος του κόμματός του, ο αέρας αποτελεί για τους Ελληνες εθνική κραυγή και εθνικό σύμβολο. Σε ένα έθνος, δε, αεριτζήδων αποδίδει πολιτικά.
Και δύο άσχετα υστερόγραφα:
1. Οι αναγνώστες της αρθρογραφίας μου ίσως θυμούνται την πρόβλεψη πως η διαιώνιση των πολιτικών παιχνιδιών περί την εκλογή του ΠτΔ θα θεωρηθεί δικαίωση από τους νοσταλγούς του μοναρχικού θεσμού. Ας δουν το πρωτοσέλιδο άρθρο της «Καθημερινής» στις 4/12…
2. Πώς να χαρακτηριστεί η παροχή, με δικαστικές αποφάσεις, πόρων σε κάποιες κοινωνικές ομάδες, οι οποίοι πόροι ουσιαστικά αφαιρούνται από άλλες κατηγορίες, λιγότερο προνομιούχες κατά τους λειτουργούς της Θέμιδας; Μήπως δικαστικός χουλιγκανισμός;
Θανάσης Διαμαντόπουλος από efsyn
Click here to
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε ελεύθερα να κάνετε προτάσεις και σχόλια, χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα. Εάν στην επιλογή προφίλ βάλετε τη λέξη ανώνυμος, δεν μπορεί κανένας να μάθει την ταυτοτητά σας.