
Μετά 2-3 ημέρες, ξανά 'κανε την εμφάνισή του.
Αυτό όμως που μου κεντρίζει την περιέργεια στο παιδί αυτό, είναι ο τρόπος που ζητιανεύει.
Με ήρεμη, παρακλητική φωνή, και όλο ευγένεια που σε σκοτώνει, και με τρόπους που....
"Με συγχωρείτε κύριε που σας ενοχλώ, μπορείτε να μου δώσετε λίγα κέρματα για να αγοράσω να φάω; Σας υπόσχομαι πως θα αγοράσω μόνο φαγητό, τίποτε άλλο".
Και αν κάποιος του πει δεν έχω ψιλά, η δεν του δώσει τέλος πάντων, του απαντά με τον ίδιο πάντα ταπεινό τόνο, "σας ευχαριστώ κύριε, και πάλι συγνώμη που σας ενόχλησα, να έχετε μια πολύ όμορφη μέρα" και φεύγει παρά πέρα, να ζητιανέψει απο κάποιον άλλο.
Μα την αλήθεια σας λέω, μια μέρα θα του πω να καθίσει μαζί μου εκεί στο Cafe Frape και θα του ζητήσω να μου πει την ιστορία του.
Κάτι μου λέει το ένστικτό μου, πως θα είναι ενδιαφέρουσα μια τέτοια επαφή με το παιδί αυτό.



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε ελεύθερα να κάνετε προτάσεις και σχόλια, χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα. Εάν στην επιλογή προφίλ βάλετε τη λέξη ανώνυμος, δεν μπορεί κανένας να μάθει την ταυτοτητά σας.