άνθρωπος που αντίκρυσε τον θάνατο, δεν μπορεί να πτοηθεί από “πιέσεις”

“Στο τέλος της ζωής μου θα φανεί εάν ήμουν αντάξιος αυτής της δεύτερης ευκαιρίας που μου έδωσε ο Θεός”.

Στις 21/1/2001, ο Βασίλης Μιχαλολιάκος ήλθε αντιμέτωπος με τον θάνατο. Όσοι έζησαν από κοντά εκείνες τις στιγμές, μιλούν πραγματικά για θαύμα. “Τα ρούχα του ήταν σαν σουρωτήρι, δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ήταν θαύμα που γλίτωσε”. 12 χρόνια και όμως οι μνήμες ήταν χαραγμένες σε αυτούς που βρέθηκαν κοντά την μοιραία νύχτα.

Σε μία σεμνή τελετή το Σάββατο το βράδυ, η συγκίνηση περίσσευε, όπως και οι εκδηλώσεις αγάπης στο πρόσωπο του πιο επιτυχημένου πολιτικού στην Ελλάδα του 2012. Η παρουσία του επιβλητικού Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ, έδωσε στην δέηση ένα πραγματικά μυσταγωγικό τόνο. Όπως και το μάθημα ζωής μέσα από το άγγιγμα του θανάτου, που με λίγες κουβέντες έδωσε ο....

.....δήμαρχος και συγκλόνισε.

Στιγμές που ανοίγουν την ψυχή, σε κάνουν να ξεχωρίζεις το αληθινό από το κίβδηλο. Συγκλονιστική ακόμα και η αποκάλυψη του Μητροπολίτου, ότι τις στιγμές που ο Βασίλης επανερχόταν στην ζωή, ο Σεραφείμ ελάμβανε την είσοδο στα ανώτατα πνευματικά αξιώματα μέσω της χειροτονίας του. “Είμεθα πνευματικώς ενωμένοι”, ήταν τα λόγια του.

Ορισμένες φορές τα λόγια στερεύουν. Δεν μπορούν να δώσουν το μεγαλείο των στιγμών ή της ψυχής. Και βέβαια δεν χωρούν “πολιτικά συμπεράσματα” στις αιώνιες αλήθειες, δεν μπορείς όμως να αποφύγεις κάποιους παραλληλισμούς.

Όταν έχεις τέτοιο χρέος στον Θεό, δεν μπορεί να σε χρεώσει άνθρωπος. Ειδικά τα ανθρωπάρια που λυμαίνονται τον δημόσιο βίο.

Όταν έχεις συγκρουστεί με τον θάνατο, η σύγκρουση με το άδικο – όσο ισχυρό και αν είναι – δεν είναι ικανή να σε ανακόψει. Αλήθεια, αυτοί που προσπαθούν να “απειλήσουν” τον Μιχαλολιάκο για να “σπάσει” το μέτωπο ενάντια στα συμφέροντα και την ληστεία του δημοσίου, έχουν σκεφτεί καλά τι κάνουν; Είναι σίγουροι πως ένας άνθρωπος που αντίκρυσε τον θάνατο, μπορεί να πτοηθεί από “πιέσεις”;

…Ειδικά όταν πλέον έχεις όλο τον λαό ως ασπίδα;

 http://olympia.gr/