Δεν δεχόμαστε εκβιασμούς και απειλές. Αυτά τα διλλήματα εξοργίζουν περισσότερο τον κόσμο

Στην ομοιοπαθητική το όμοιο θεραπεύει το όμοιο. Το ίδιο όμως που ισχύει για τον ανθρώπινο οργανισμό, δεν ισχύει και για την οικονομία και αυτός είναι  ο λόγος που οι φόροι στην ύφεση, δεν φέρνουν αναπτυξη, αλλά την επιτείνουν. 

Το μνημόνιο λοιπόν φαίνεται ότι δεν αποδίδει- όχι τουλάχιστον έτσι όπως εφαρμόζεται- επομένως η κυβέρνηση αναγκάζεται να καταφύγει σε… πιο δραστικά μέτρα για να πείσει τους πολίτες να το αποδεχτούν.

Για το λόγο αυτό ίσως τελευταία ακούμε συνεχώς τους κυβερνώντες, αλλά και τους εταίρους μας να απειλούν το λαό με....

.....πτώχευση, αν δεν ψηφιστούν τα νέα μέτρα.

Ωστόσο αγνοούν ότι η απειλή αυτή δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να θορυβίσει ένα μεγάλο μέρος –που γίνεται ολοένα μεγαλύτερο- των ελλήνων που δεν έχει δουλειά και νοιώθει ότι ήδη πτωχεύσει. Επομένως ποιους απειλούν;

Τους ανέργους πάντως όχι, αφού ο βρεγμένος το νερό δεν φοβάται, δεν φοβάται ότι αυριο να μην πληρωθεί γιατί αυτό ήδη του συμβαίνει. Σίγουρα πάντως οι απειλές αυτές αφορούν πολύ λιγότερους από όσους νομίζουν αν λάβει κανείς υπόψη του και τους Έλληνες που φεύγουν ή ετοιμάζονται να φύγουν από τη χώρα, αλλά και όσους έχουν μεταφέρει τα χρήματα τους στο εξωτερικό και αυτούς που έχουν κάνει περιουσία φοροδιαφεύγοντας ή όσους έχουν «πιάσει την καλή» με μίζες, φακελάκια κτλ.

 Όλες οι παραπάνω κατηγορίες πολιτών δεν μπορούν να εκφοβιστούν. Άλλωστε υπάρχει και ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου που πιστεύει (δικαιολογημένα ίσως αν σκεφτεί κανείς ότι μόλις η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει από τον έλεγχο όλοι άρχισαν να διαδίδουν ότι η 5η δόση είναι εγγυημένη) πως το φόβιτρο της πτώχευσης είναι μια «μπλόφα».

Ακόμη όμως και αυτό να μην ισχύει η περιφάνεια και η αξιοπρέπεια του λαού μας δεν μας επιτρέπει να σκύβουμε διαρκώς το κεφάλι υπό το διαρκή φόβο της πτώχευσης, ειδικά όταν δεν μας έχουν δώσει έναν χρονικό ορίζοντα εξόδου από το μαρτύριο.

Δεν καταλαβαίνουν λοιπόν ότι με αυτού του είδους τα διλλήματα εξοργίζουν περισσότερο τον κόσμο; Είναι σαν να έχεις φέρει κάποιον στο χείλος του γρεμού, να μην του δίνεις καμία διέξοδο σωτηρίας και να τον ρωτάς «θέλεις να πέσεις ή να σε βοηθήσω και να ζήσεις μια ζωή δούλος;».

 Ε, δεν θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβεις ότι κάποιοι μπροστά σε αυτό το δίλημμα θα προτιμήσουν –καλώς ή κακώς - να πέσουν….

Μάνος Σιγανός

πηγή