Οι μεγαλύτεροι σταθμοί της Αθήνας είχαν οργανώσει κοινή εκπομπή για το κέντρο, λέγοντας τις γνωστές νερόβραστες παπαριές, αφού όποιος δεν τα έχει “πιάσει” από τους νταβατζήδες των μεταναστών και την Εργενεκόν, φοβάται να μιλήσει. Κοινώς ουδείς μιλά για την ταμπακέρα.
Μέχρι που τον λόγο τον πήρε ο Σαββόπουλος.
....μεταφορά τους σε νησιά, με χαμηλό πληθυσμό μάλιστα.
Στην παρατήρηση μάλιστα του δημοσιογράφου Α.Τσέκερη ότι τα ξερονήσια δεν είναι η λύση, ο ίδιος απάντησε παραφράζοντας στίχους του, ότι “ήρθε η ώρα να αποφασίσεις αν θα πεθάνεις ή θα ζήσεις”.
Τέλος τόνισε ότι η Αθήνα υποφέρει από την τρομοκρατία και τη βία.
Ακούστε ολόκληρο το ηχητικό ΕΔΩ.
πηγή
Σύμφωνα με τον τραγουδοποιό Διονύση Σαββόπουλο, μια λύση στο χάος των Αθηνών, θα ήταν να στείλουμε όλους τους μετανάστες μαζί με τους τοξικομανείς, σε μερικώς κατοικημένα νησιά της χώρας και έτσι να “πετάξουμε” από πάνω μας το κακό που μας βρήκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά, μπορούμε να κοιμόμαστε σχετικά ήσυχοι, αφού μαζί με τους νέους ποδηλατόδρομους που εξήγγειλε ο Γιώργος Παπανδρέου και το καλοκαιρινό gay parade που ετοιμάζει ο Καμίνης, η Αθήνα θα επανέλθει σε όλα τα τουριστικά καρτ-ποστάλ της υφηλίου και όλα θα γίνουν όπως παλιά…
Ναι όντως «πέστα Χρυσόστομε» και καλά κάνεις και τα λες. Γιατί κάποιος πρέπει επιτέλους να τα πει. Αυτή η πρόταση – παραίνεση, έχει στοιχειώσει στο μυαλό μου εδώ και χρόνια, γιατί και γω Χρυσόστομος λέγομαι. Σαν παιδί παρασύρθηκα και από το πες πες, το πήρα προσωπικά και άρχισα να τα λέω. Και τάλεγα παντού - μα παντού, χωρίς φόβο και πάθος. Τα χρόνια πέρασαν και μάλιστα γρήγορα. Έφτασα τα 50 και ακόμη τα λέω. Κουράστηκα πιά. Νοιώθω σαν νάμαι στην έρημο και να καλώ να έρθει η καμήλα μου που βρίσκεται 100 χιλιόμετρα μακριά. Ειλικρινά κουράστηκα φίλε μου. Ελάχιστοι οι συμπαραστάτες στα τόσα χρόνια που τα λέω; Έφτασα στο σημείο να πιστεύω πως εγώ είμαι ο περίεργος και ίσως γραφικός τύπος που τα βρίσκει όλα στραβά και λάθος. Τέλος πάντων. Είμαστε τόσο λίγοι στην Ελλάδα με το όνομα Χρυσόστομος, που επιβάλλεται να συνεχίσουμε να τα λέμε. Σου εύχομαι, όχι μόνο να τα λες (αυτό είναι δεδομένο-λόγω ονόματος), αλλά να βρεις πολλούς, πάρα πολλούς που να σ’ακούνε. Με εκτίμηση Χρυσόστομος Αργυρόπουλος.
ΑπάντησηΔιαγραφή