Το αφιερώνω στους νικητές των εκλογών σαν ελάχιστο φόρο “τιμής και αναγνώρισης”

Το  κείμενο το αφιερώνω στους  παρακάτω νικητές των  εκλογών σαν ελάχιστο φόρο “τιμής και αναγνώρισης”.

1.    Στον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου και την Μνημονιακή παρέα του, που δεν φείδονται λόγων και έργων ώστε να υπενθυμίζουν ότι ο αυτοεξεφτελισμός και τα ψεύδη αποτελούν τα βασικά εργαλεία άσκησης της πολιτικής των
2.    Στην Τρόικα που έγκαιρα αναγνώρισε το ποιόν του πολιτικού προσωπικού της χώρας καθώς και τα αντιστασιακά αντανακλαστικά των πολιτών της, κουνώντας το δάχτυλο στους όποιους τόλμησαν να την αμφισβητήσουν μέσω εκλογών
3.    Στον αρχηγό της Ν.Δ Α. Σαμαρά, που έκλεισε την......
...ψαλίδα από το ΠΑΣΟΚ και αντί να ζητήσει εκλογές μια και η συντριπτική πλειοψηφία τάχθηκε κατά του Μνημονίου, προτιμάει να ψελλίζει προς την κυβέρνηση κάτι ακατάληπτες παραινέσεις  περί αλλαγής πολιτικής. Προφανώς η πρωθυπουργική καρέκλα έχει και το τίμημα της…
4.    Στα υπόλοιπα κόμματα της Αντιπολίτευσης που “κατάφεραν”, σε εποχή πλήρους ξεπεσμού του δικομματισμού, να θεωρούν ότι ο ιδεολογικός και πολιτικός τους αχταρμάς βρήκε ανταπόκριση στο εκλογικό σώμα
5.    Στους δημόσιους και......... ιδιωτικούς εκπροσώπους των καναλαρχών,  που περιχαρείς είδαν το πολιτικό προσωπικό της χώρας να τους “καταθέτει” γελοιοποιούμενο, τα διαπιστευτήρια της υποταγής του την βραδιά των αποτελεσμάτων.
6.    Στους ψηφίσαντες ή μη πολίτες αυτής της χώρας, που αφού προτίμησαν να βάλουν πιο βαθιά το κεφάλι στην άμμο, σήμερα χλευάζουν πολιτικούς και Σύστημα
7.    Στους ασιάτες και αφρικανούς οικονομικούς μετανάστες, που για πολλά χρόνια ακόμα η Πολιτεία θα κάνει ότι μπορεί ώστε το ελληνικό κράτος να μην διαφέρει από τις χώρες προέλευσης των.

Ο Παρατηρητής

Πηγή