Στη μνήμη του Σωκράτη Γκιόλια
Γι αυτές τις σφαίρες, που ποτέ, κανείς δε θα καταφέρει να εξηγήσει στα παιδιά σου, ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ, γιατί σε σκότωσαν
Τρεις μήνες τώρα, περιμένω κάποιον να μιλήσει, περιμένω κάποιο νέο
από τις «έρευνες», περιμένω κάπου ν αναφερθεί τ όνομά σου, κάποιος να
γράψει κάτι για εκτελεστές και ηθικούς αυτουργούς, κάποιον ήχο από το
μαρμαρωμένο αδιάφορο σκυλολόι, κάποιος ν’ ανησυχήσει για την οικογένειά
σου, κάτι…
Η απόλυτη σιωπή, η βουβαμάρα, ο γλωσσοδέτης, η ομερτά.
«Θα παρακαλούσα όλους τους επώνυμους δημοσιογράφους να μην
επικοινωνήσουν ξανά μαζί μου για οποιαδήποτε μεσολάβηση μου σε θέματα
που τους αφορούν.
Η σιωπή τους σε αυτό το μείζον θέμα δείχνει την
κουλτούρα και την ποιότητα τους» έγραφες σ ένα σημείωμά σου, τότε που
κανείς διάσημος συνάδελφος, (απ’ αυτούς που σ ενοχλούσαν καθημερινά για
θέματα του.....
...προσωπικού τους ασήμαντου μικρόκοσμου), δεν κατήγγειλε
ουσιαστικά, εκείνη την απαράδεκτη μεταμεσονύκτια «εισβολή» στο σπίτι
σου.
Με μια μικρή καθυστέρηση, τελικά, σε άκουσαν. Μουγγάθηκαν, δεν λένε
κουβέντα για τη δολοφονία σου, σαν να υπακούν όλοι, σε συγκεκριμένες
εντολές. Αυτοί ακούν, εσύ, δεν άκουγες τόσον καιρό, τα μηνύματα από
παντού…
Διότι δεν συνεμορφώθην με τις υποδείξεις…» Το θυμάσαι αυτό το τραγούδι από την εποχή της χούντας;
«The only way to stop a killer is by going in to the mind of a madman». Τη θυμάσαι αυτήν την ατάκα από την ταινία The silence of the lambs;
Θυμάσαι εκείνο το τηλεφώνημα, την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς; Μου
έλεγες για τους τηλεστάρ της πρώτης γραμμής, που δεν σταματούσαν να σε
καλούν στο τηλέφωνο, για «χάρες» και «καταγγελίες».
«Δεν το σηκώνω πια, δεν τους μπορώ, δεν αντέχω τόσα σάλια»,
έλεγες και μετά γελούσαμε με τις απόπειρες μεσολαβήσεων των
παρατρεχάμενών τους, για καλύτερη μεταχείριση, άρα και απουσία κριτικής
και αποκαλύψεων.
Θυμάσαι εκείνη τη συνάντηση στο κέντρο της πόλης και την πολύ
ενδιαφέρουσα κουβέντα μας, για τον Τριανταφυλλόπουλο, τους
επιχειρηματίες, τον Χατζηνικολάου, τον Β. και τους νταήδες, τον
Ευαγγελάτο, τον «Χάνιμπαλ Λέκτερ» και τ άλλα τα παιδιά; Πόσα χρήσιμα
πράγματα, έμαθα εκείνο το απόγευμα, που με βοηθούν πλέον στη συνδυαστική
σκέψη, που με οδηγούν να συμπληρώνω το ματωμένο παζλ…
Επάνω σου -»συγκρουσιακέ, εμμονικέ κι ενοχλητικέ τύπε»-
πειραματίστηκαν με το πιο δραστικό ζιζανιοκτόνο, που όχι μόνο
εξολοθρεύει ζιζάνια, αλλά επιβάλλει και την τόσο εξυπηρετική γι αυτούς
«ησυχία», προφυλάσσοντας έτσι τις χρυσές δουλειές της χυδαίας
καρακοσμάρας τους.
Στρατιές δούλων και αυλικών στα ΜΜΕ, αγωνίζονται νυχθημερόν, για την
προστασία αυτής της πολύτιμης «ησυχίας», που τόλμησες να διαταράξεις.
Οι άρρωστοι κυνηγοί κεφαλών. Οι από καιρό προγραμματισμένοι για αυτές τις 17 σφαίρες.
Γι αυτές τις σφαίρες, που ποτέ, κανείς δε θα καταφέρει να εξηγήσει στα παιδιά σου, ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ, γιατί σε σκότωσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε ελεύθερα να κάνετε προτάσεις και σχόλια, χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα. Εάν στην επιλογή προφίλ βάλετε τη λέξη ανώνυμος, δεν μπορεί κανένας να μάθει την ταυτοτητά σας.