Η ομιλία του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης 2010 ΔΕΘ

Γιώργος Παπανδρέου. Η ομιλία του στη ΔΕΘ 2010
Κυρίες και κύριοι,
Παναγιώτατε,
Κύριε Πρόεδρε της Διεθνούς Έκθεσης,
Κύριοι εκπρόσωποι των παραγωγικών φορέων,

Πέρασαν κιόλας 11 μήνες από την στιγμή που οι Έλληνες μας εμπιστεύτηκαν το τιμόνι της χώρας.
Μας ζήτησαν να σταματήσουμε τον κατήφορο. Απαίτησαν αλλαγή πορείας. Σε αυτούς τους 11 μήνες, βρεθήκαμε απέναντι στην μεγαλύτερη κρίση που αντιμετώπισε η
Ελλάδα στην πρόσφατη ιστορία της.
Κάθε ώρα, κάθε στιγμή, όλους αυτούς τους 11 μήνες, δώσαμε ένα......

...σκληρό, τιτάνιο αγώνα για να σώσουμε την πατρίδα μας από αυτό που μόλις πριν από λίγους μήνες
όλοι θεωρούσαν δεδομένο, τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Το θέμα για πολλούς δεν ήταν το «αν», αλλά το «πότε». Κι όμως, με αγώνα όλων των Ελλήνων, με σκληρή προσπάθεια, με κόπο, με θυσίες, καταφέραμε να αποτρέψουμε αυτό που και εντός και εκτός της χώρας θεωρούσαν αναπόφευκτο. Και σε πείσμα όλων, και αυτών που ακόμη και σήμερα καιροφυλακτούν, και αυτών που θέλουν ή ήθελαν να μας διασύρουν διεθνώς, εμείς τα καταφέραμε, εμείς θα τα καταφέρουμε, εμείς πάμε μπροστά. Η πατρίδα μας, η Ελλάδα πάει μπροστά.
Πριν από λίγες μέρες, έγραψε ο Pierre Briancon στο «Reuters» για τη χώρα μας τα εξής:
«Στην πρόσφατη ιστορία, καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει κάνει αυτό που καταφέρνει να κάνει η Ελλάδα. Περιστολή των δαπανών, μεγάλες δομικές αλλαγές, μάχη κατά της φοροδιαφυγής, αναμόρφωση του δημόσιου τομέα, τεράστια μείωση του ελλείμματος μέσα σε ένα χρόνο».
Και καταλήγει, με απορία: «Αυτοί είναι οι Έλληνες, που πυροδότησαν την κρίση δημοσίου χρέους στην Ευρώπη;».
Ναι, αυτοί είμαστε και αποδεικνύουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε. Μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Και αν σήμερα διατυπώνονται, ιδιαίτερα στον ξένο Τύπο, εγκωμιαστικά σχόλια για τη χώρα, για τη βούληση για αλλαγή, εγώ σήμερα, από αυτό εδώ το βήμα, θέλω να
πω από καρδιάς σε ολόκληρο τον Ελληνικό λαό, ότι είναι ο μόνος που αξίζει με το παραπάνω αυτούς τους επαίνους.
Γιατί όσα καταφέραμε τους τελευταίους μήνες, τα καταφέραμε μαζί. Η Ελλάδα είμαστε όλοι εμείς. Και όπως μαζί καταφέραμε να σώσουμε την πατρίδα μας από τη
χρεοκοπία, μαζί θα καταφέρουμε και να την αλλάξουμε ριζικά, να την αναμορφώσουμε, να την βγάλουμε οριστικά από την κρίση. Και αυτό γίνεται. Και βέβαια γίνεται.
Φίλες και φίλοι, Το 2004 είχαμε καταφέρει να ζούμε σε μια Ελλάδα που, παρά τις διαρθρωτικές αδυναμίες της, προόδευε, ενέπνεε το σεβασμό σε γείτονες, σε φίλους, σε ολόκληρη την Ευρώπη και τον κόσμο. Τα προβλήματα δεν είχαν λυθεί όλα, αυτό είναι βέβαιο. Έπρεπε να αλλάξουν πολλά. Όμως, είχαμε θέσει τις βάσεις για να κάνουμε το άλμα.
Το άλμα σε μια Ελλάδα καλύτερη, δικαιότερη, με ισχυρή και αυτόφωτη οικονομία. Όμως, αυτό το άλμα, η πατρίδα μας δεν το έκανε ποτέ. Αντί γι' αυτό, γυρίσαμε
πίσω. Πολύ πίσω. Αντί να χτίσουμε τότε πάνω στα θεμέλια που είχε δημιουργήσει η χώρα μας ως έθνος, ως κοινωνία, ως λαός, τα γκρεμίσαμε κι αυτά.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι τον Οκτώβριο του 2009, συνέβη ίσως το μεγαλύτερο πισωγύρισμα της χώρας στη σύγχρονη ιστορία μας.
Το 2004, ήμασταν 37οι στον κόσμο στις διεθνείς κατατάξεις ανταγωνιστικότητας. Με τα τελευταία στοιχεία, η Ελλάδα έχει πέσει στην 83η θέση, δηλαδή έχουμε
πέσει 46 θέσεις στην ανταγωνιστικότητα της χώρας μας. Στις μετρήσεις της Διεθνούς Διαφάνειας για το 2009, πέσαμε 14 θέσεις στην κατάταξη διαφθοράς μέσα σε ένα χρόνο. Στις κατατάξεις επιχειρηματικότητας της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα βρίσκεται στη χειρότερη θέση των χωρών του ΟΟΣΑ: την 109η θέση στον κόσμο. Και όταν πέρυσι, λίγο πριν από τις εκλογές, έκανα οξεία κριτική στην προηγούμενη κυβέρνηση, αποδείχθηκε τελικά ότι ακόμα και αυτή η κριτική ήταν πολύ ήπια, για να περιγράψει αυτό που τελικά βίωσε η Ελλάδα. Το αποκορύφωμα ήταν η μεγαλύτερη κρίση που μας έφερε στο χείλος της καταστροφής και τους Έλληνες στο χείλος της παρατεταμένης φτώχειας. Όχι απλώς στην οικονομική στενότητα, αλλά στην εξαθλίωση. Αυτό θα αντιμετωπίζαμε. Αυτή την κρίση κληθήκαμε να διαχειριστούμε τους τελευταίους 11 μήνες.
Σήμερα, βρισκόμαστε σε μια περίοδο μετάβασης. Μία καθόλου εύκολη μετάβαση. Το γνωρίζω. Γνωρίζω τα προβλήματα, γνωρίζω τις δυσκολίες. Συμπάσχω με όσους
φορτώνονται αμαρτίες άλλων. Αλλά αυτή η μετάβαση, όσο επώδυνη κι αν είναι, είναι ο τοκετός που γεννά μια διαφορετική Ελλάδα.
Το λέω, γιατί με ρωτούν πολλοί: «έχει δικαίωμα στην ελπίδα ο Ελληνικός λαός;» Η απάντησή μου: όχι μόνο δικαίωμα, αλλά και κάθε λόγο να ελπίζει. Είμαστε εδώ, με
όλους όσοι θέλουν να αλλάξουμε τη χώρα μας. Να χτίσουμε μαζί ένα καλύτερο μέλλον. Με ευκαιρίες και δυνατότητες. Και πιστεύω απόλυτα στη δύναμη που
έχουμε.
Φίλες και φίλοι, τη μάχη τη δίνω, τη δίνουμε και θα τη δώσουμε για την Ελλάδα, παντού. Μια μάχη, χωρίς να υπολογίζω το πολιτικό κόστος. Το κάνω, διότι πιστεύω στις δυνατότητες αυτού του τόπου, εξοργίζομαι όταν αδικείται, ανυπομονώ όταν δεν αξιοποιεί το τεράστιο ανθρώπινο δυναμικό, τους νέους, τους ικανούς ανθρώπους, πονάω όταν βλέπω να την πληρώνει ο αδύναμος. Η μάχη που δίνουμε είναι για την επιβίωση της Ελλάδας. Η μάχη αυτή, δεν είναι μάχη που θα κερδίσει ή θα χάσει ο πρωθυπουργός ή η κυβέρνησή του. Αυτή την μάχη, ή την κερδίζουμε όλοι - όλοι μαζί - ή βουλιάζουμε όλοι μαζί.
Το μήνυμα απόψε είναι μήνυμα συλλογικής προσπάθειας, συλλογικής ευθύνης, συλλογικής απόφασης να αναμορφώσουμε την χώρα. Είναι μήνυμα ελπίδας, για να
ξαναβρούμε την συλλογική μας συνείδηση ως έθνος, ως κοινωνία και ως πολίτες.
Η πρόκληση δεν είναι κομματική. Είναι πατριωτική. Γι' αυτό, θέλω απόψε να σας κάνω κοινωνούς των στόχων και του προγραμματισμού μας. Κυρίες και κύριοι, πολύ θα μας βόλευε αν για όλα τα προβλήματά μας, έφταιγε η «τρόικα». Αλλά καμία «τρόικα», κανένα μνημόνιο, κανένα Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν φταίει για τη δύσκολη, για την οριακή θέση στην οποία βρεθήκαμε. Κανένα μνημόνιο δεν φταίει για το χρέος που είχαμε δημιουργήσει.
Για το υπερτροφικό, συγκεντρωτικό, πελατειακό, αναποτελεσματικό κράτος. Για το έλλειμμα ανάπτυξης στη χώρα. Για την έλλειψη ανταγωνιστικότητας των
επιχειρήσεών μας. Για το απαξιωμένο κράτος πρόνοιας, τις πελατειακές προσλήψεις, τις τεράστιες σπατάλες του Δημοσίου. Για το προβληματικό εκπαιδευτικό σύστημα. Για την διαφθορά στα νοσοκομεία μας, στις πολεοδομίες μας, παντού.
Ωραία θα ήταν να διώχναμε την «τρόικα» και μαζί, ως δια μαγείας, να διώχναμε και τα προβλήματά μας. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί που προσπαθούν να πουλήσουν
αυτή την ιδέα, ως σοβαρή και υπεύθυνη. Είναι αυτοί, που δεν θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα. Είτε για να θάψουν τις δικές τους ευθύνες, είτε για να αποτρέψουν
αλλαγές, αλλαγές που θα ανατρέψουν κατεστημένα και συμφέροντα, συμφέροντα τα οποία οι ίδιοι εκπροσωπούν.
Κυρίες και κύριοι, Με τον αγώνα μας, πετύχαμε να εξασφαλίσουμε ένα πακέτο στήριξης, ύψους 110 δισεκατομμυρίων ευρώ. Παρόμοιο δάνειο δεν έχει ξαναπάρει ποτέ στην ιστορία άλλη χώρα. Και αυτό το δάνειο, αποτελεί απόφαση να εμπιστευτούν την ικανότητά μας, το μέλλον της Ελλάδας. Και εμείς, θα το αποδείξουμε, πρώτα απ' όλα για τους εαυτούς μας, αλλάζοντας την Ελλάδα.
Πρώτο μέλημα να απελευθερωθούμε από τα παραπάνω φαινόμενα που περιέγραψα. Φαινόμενα ανομίας, που αποτελούν δείγμα υπανάπτυξης - όχι ανάπτυξης. Φαινόμενα
αυθαιρεσίας, ιδιοποίησης του δημόσιου πλούτου, κατάχρησης της εξουσίας και της εμπιστοσύνης του Ελληνικού λαού, δείγμα υπανάπτυξης - όχι ανάπτυξης. Κι αν δεν
απελευθερωθούμε από αυτά, δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη. Υπανάπτυξη είναι η εκτεταμένη φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή, οι φορολογικοί παράδεισοι. Υπανάπτυξη είναι να μπαίνουν φωτιές, για να χτιστούν σπίτια σε δασικές περιοχές. Υπανάπτυξη είναι να εκμεταλλευόμαστε τον πόνο ή την αδυναμία του άλλου, για αθέμιτο κέρδος. Φακελάκι για να εγχειριστώ, ιδιαίτερα μαθήματα σε μαθητές με αντάλλαγμα τον βαθμό.
Υπανάπτυξη είναι η μονοπώληση της αγοράς για υψηλές τιμές μέσω καρτέλ, ή τα κλειστά επαγγέλματα που αποκλείουν νέους επιστήμονες και επαγγελματίες, διατηρώντας προνόμια εις βάρος του καταναλωτή. Από αυτά χρειάζεται να απελευθερωθούμε για να έχουμε ανάπτυξη, πόσο μάλλον και δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη.
Γιατί δεν είναι βιώσιμη μια κοινωνία και μια οικονομία που βασίζεται στον πλουτισμό, ο οποίος πηγάζει από το δίκαιο του ισχυρού, από τη βία, την αυθαιρεσία, την ανομία, την ανισότητα και την άγνοια. Το κόστος της διαφθοράς και της αδιαφάνειας, το πληρώνουμε όλοι και πολύ ακριβά. Κατά το «Brookings Institute», αυτό το κόστος φτάνει στο 8% του ΑΕΠ στην χώρα μας. Η Πολιτεία χάνει μέχρι και 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν είχαμε αντιμετωπίσει το πρόβλημα της διαφθοράς, όχι μόνο θα μειώναμε το έλλειμμά μας χωρίς μέτρα, αλλά θα μας έμεναν φέτος και πολλά δισεκατομμύρια από πάνω.
Τα φαινόμενα αυτά απείλησαν να μας πνίξουν και, σήμερα, γι' αυτά πληρώνουμε. Αυτά είναι που πρωτίστως πρέπει να αλλάξουμε, εάν θέλουμε ανάπτυξη. Γιατί όταν μιλάμε για ανάπτυξη, μην μείνουμε στην ψευδαίσθηση μιας απλής οικονομικής επένδυσης, κάποιων κοινοτικών κονδυλίων, κάποιου καλού μέτρου που θα μας φέρει
τον παράδεισο.
Αυτά βέβαια θα γίνουν, αλλά ανάπτυξη δεν είναι ένα σύνολο μεμονωμένων επενδύσεων. Είναι ένα σύνολο παρεμβάσεων, δημοκρατικών θεσμών, πρακτικών, λογοδοσίας, που θα μας πάει σε ένα άλλο μοντέλο σκέψης, νοοτροπίας, αγοράς και ευημερίας.
Κυρίες και κύριοι, Ποια είναι η ανάπτυξη που χρειαζόμαστε; Σε όποιο μεγάλο Μουσείο του κόσμου κι αν πάτε, θα δείτε πιθανότατα αρχαία ελληνικά αγγεία. Η αξία τους δεν είναι ο πηλός. Δεν είν αι ο πηλός. Είναι η τέχνη, είναι η γνώση που επενδύθηκε. Είναι η παιδεία, είναι η παράδοση, είναι η δημιουργία, που ενυπάρχουν στο αντικείμενο αυτό. Έτσι δημιουργείται υπεραξία στη χώρα. Έτσι θα δημιουργήσουμε υπεραξία στη χώρα. Όχι με το πλιάτσικο, όχι με διαφθορά.
Για μας, βιώσιμη ανάπτυξη σημαίνει επένδυση στον άνθρωπο, κατάκτηση της γνώσης, αφομοίωση της τεχνολογίας, επένδυση στα προϊόντα μας, στη γνώση, στην ιστορία, στην τεχνογνωσία, στην αισθητική, στην ποιότητα, στην αξία.
Και μπορούμε. Ναι, γίνεται. Το αποδεικνύουν άνθρωποι, που βρίσκονται καθημερινά ανάμεσά μας. Κάνουν την επανάσταση του αυτονόητου. Και θα αναφερθώ σε μερικούς επιχειρηματίες και επιχειρήσεις, ως παραδείγματα.
Παλαιότερα, το να αναφερθεί κανείς σε επιχειρηματία και σε επιχειρήσεις ήταν ανάθεμα, όχι μόνο για τον Υπουργό, πόσο μάλλον για τον Πρωθυπουργό. Είχε
δαιμονοποιηθεί η επιχειρηματικότητα. Όχι, εγώ ως σοσιαλιστής, θεωρώ θετική την επιχειρηματικότητα, εφόσον είναι υγιής επιχειρηματικότητα.
Και βέβαια, μερικά παραδείγματα θα δώσω, υπάρχουν πολλά ακόμα, εκατοντάδες ακόμα, και δεν μπορώ να τα αναφέρω όλα, ούτε βεβαίως τα ξέρω όλα. Γι' αυτό,
θέλω να ξέρετε ότι θα κάνω κάθε προσπάθεια, για να αναδείξουμε και να επιβραβεύσουμε αυτούς τους ανθρώπους, που έκαναν αυτή την ωραία προσπάθεια και αναδεικνύουν τα ελληνικά προϊόντα. Άνθρωποι, όπως ο Δημήτρης Γλέζος, που με έδρα την Πάτρα έφτιαξε την εταιρεία «Indifex», δημιουργώντας μία on-line πλατφόρμα, πάνω στην οποία συνεργάζονται χιλιάδες μεταφραστές από όλο τον κόσμο, για να μεταγλωττίζουν προγράμματα υπολογιστών.
Μια ομάδα νέων, που ξεκίνησαν με μόνο όπλο την όρεξή τους στο διαδίκτυο, στο internet, μία μηνιαία συνάντηση την οποία ονόμασαν «OpenCoffee». Μέσα από αυτή την δράση, προέκυψε και η δημιουργία ενός κεφαλαίου συμμετοχών σε νέες, καινοτόμες επιχειρήσεις και, μάλιστα, κάποιες από αυτές είναι από το εξωτερικό. Είναι η ομάδα των νέων φοιτητών, που δημιούργησε μια εφαρμογή, ένα παιχνίδι, το «iSteam», που κατέβασαν 3 εκατομμύρια χρήστες του «iPhone» σε όλο τον πλανήτη. Ή η εταιρία βιο-πληροφορικής «Biovista», που δημιούργησε πάνω σε νέα τεχνολογικά προϊόντα, μία από τις πλέον επιτυχημένες στον κόσμο ιατρικές εφαρμογές για κινητό τηλέφωνο.
Είναι η προσπάθεια που κάνουν παραγωγοί και τοπικοί φορείς στην Κρήτη, που προβάλουν και προωθούν την Κρητική διατροφή και τα προϊόντα τους σε ολόκληρο
τον κόσμο, αντί να πωλούνται - όπως το λάδι - χύμα σε Ιταλούς εμπόρους.
Είναι ο Συνεταιρισμός της Κριτσάς στην Κρήτη, που έχει πάρει πρώτο παγκόσμιο βραβείο για το ελαιόλαδο που παράγει και βρίσκεται στο ράφι του «Harrods» ως καλλυντικό, ως φάρμακο. Αυτά και άλλα πολλά είναι παραδείγματα από μια Ελλάδα που υπάρχει. Πραγματικές επιχειρήσεις, από ανθρώπους που τόλμησαν, που επένδυσαν σε όσα ο τόπος μας έχει και μπορεί να αξιοποιήσει.
Είναι ο Κορρές και η «Apivita». Είναι η «Cocomat» και τα νέα σχέδια του Βαράγκη.Είναι οι Έλληνες ιχθυοκαλλιεργητές. Οι καλύτεροι της Ευρώπης. Είναι οι
Ελληνικοί Δρόμοι του κρασιού - με τόσους γνωστούς και καλούς στην Βόρεια Ελλάδα.
Έλληνες διαφημιστές και καλλιτέχνες, Έλληνες σχεδιαστές και αρχιτέκτονες, που διακρίθηκαν στη «Biennale». Είναι τα τέσσερα Ελληνόπουλα, για τα οποία ακόμη μιλάει όλο το Φεστιβάλ της Βενετίας, από τα αριστουργήματα που παρουσίασαν προχθές.
Αλλά και πέρα από την επιχειρηματικότητα, πολλοί είναι πια εκείνοι που παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Ομάδες σαν τους «Φίλους των Δημητρίων», που έχουν
βάλει στόχο την αναβάθμιση του πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη. Δούλεψαν εθελοντικά με καλλιτέχνες, με αρχιτέκτονες, για να φτιάξουν τους παραμελημένους δημόσιους χώρους σε σχολεία της Θεσσαλονίκης.
Γιατί ο πολιτισμός δεν περιορίζεται στην τέχνη, αλλά αποτελεί και πρέπει να αποτελεί κομμάτι της καθημερινής μας ζωής.
Αυτά είναι παραδείγματα, που δεν σημαίνουν ότι η Πολιτεία παρακάμπτει το δικό της καθήκον.
Αντίθετα. Το ζητούμενο πια, είναι να απελευθερώσουμε όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της πατρίδας μας. Μια Ελλάδα, που παίρνει την τύχη της στα χέρια της, με την αλλαγή, τη δημιουργία, την καινοτομία, την έξυπνη προσαρμογή. Η Ελλάδα δεν είναι φτωχή χώρα. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Ο πλούτος αυτής της χώρας μπορεί να μεταφραστεί σε πλούτο για τους πολίτες, με μισθούς που αντανακλούν την εργατικότητά μας, με συντάξεις που αντανακλούν το σεβασμό που έχουμε στην τρίτη ηλικία. Κυρίες και κύριοι, αρκεί να απελευθερωθούμε από μια μικρή φράση - το «δεν γίνεται». Γύρω από μια μικρή αφοριστική φράση - «δεν γίνεται» - χτίσαμε έναν κόσμο γραφειοκρατίας και εξουσιολαγνίας. Γύρω από το «δεν γίνεται», χτίσαμε ένα πλέγμα νόμων, που αφήνει τον πολίτη ανήμπορο μπροστά στην πολυπλοκότητά τους. Γύρω από το «δεν γίνεται», χτίσαμε έναν κόσμο διαφθοράς και α νομίας. Γίναμε η χώρα τού «δεν γίνεται». Και εδώ μέσα, πνίξαμε τα όνειρα και τις ελπίδες μιας ολόκληρης γενιάς.
Και τώρα, ξαναβλέπουμε τους νέους μας να παίρνουν τον δρόμο της ξενιτιάς. Να φεύγουν με πίκρα από τη χώρα μας. Είχαμε να το δούμε αυτό από τη δεκαετία του 1960. Εμείς βάζουμε απέναντι αυτούς που διακηρύττουν την καταστροφή, τη μοιρολατρία και το «δεν γίνεται», γιατί πολλοί από αυτούς θέλουν να είναι διαμεσολαβητές
της ζωής μας, μεσάζοντες των οραμάτων μας. Αυτούς βάζουμε απέναντι. Την παρασιτική Ελλάδα - και πάμε στην παραγωγική Ελλάδα. Είναι αυτή η νοοτροπία τού «δεν γίνεται», που μας έφερε στο χείλος της χρεοκοπίας. Κανείς δεν πίστευε ότι η Ελλάδα, οι Έλληνες θα μπορέσουν να βάλουν τάξη στον προϋπολογισμό τους και να μαζέψουν τα ελλείμματά τους. Κι όμως, μέσα στο πρώτο οκτάμηνο του 2010, η μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού ακολουθεί πρωτόγνωρους ρυθμούς. Το έλλειμμά μας είναι σήμερα 7 δισεκατομμύρια λιγότερο από ό,τι πέρυσι την ίδια περίοδο. Το τέλος του έτους, θα το έχουμε μειώσει 12 δισεκατομμύρια ευρώ - 40% λιγότερο από πέρυσι. Κάθε μέρα, χτίζουμε την προοπτική.
Μειώσαμε τις λειτουργικές δαπάνες, που δείχνει πόσο μπορούμε να κάνουμε το κράτος πιο λιτό, πιο αποτελεσματικό, πιο παραγωγικό, για να απελευθερωθούν πόροι για την ανάπτυξη. Κατά 50% μειώσαμε τις λειτουργικές δαπάνες του κράτους. Μέσα σε ελάχιστους μήνες, έχουμε προχωρήσει και ολοκληρώσει μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές.
Δημιουργήσαμε την Ανεξάρτητη Στατιστική Αρχή, για να σταματήσει το παιχνίδι με τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία. Αλλάξαμε ριζικά το φορολογικό μας σύστημα. Το 2011, θα έχουμε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, αναδιανεμητικό. Θεσπίσαμε ένα νέο δημοσιονομικό πλαίσιο, λογοδοτώντας στους πολίτες για το πού πάει κάθε ευρώ δημόσιας δαπάνης Αλλάξαμε τον διοικητικό χάρτη της χώρας, δηλαδή αλλάξαμε την κεντρική Διοίκηση της χώρας, με τον «Καλλικράτη».
Ψηφίστηκε η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα, για να εγγυηθούμε συντάξεις για όλους και για τις μελλοντικές γενιές. Οι φωνές που σήμερα λένε ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει, πολλαπλασιάζονται. Η εμπιστοσύνη και η αξιοπιστία επιστρέφει. Μόλις πριν λίγες μέρες, η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας ανακοίνωσε μια μεγάλη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Το δεύτερο μεγαλύτερο επενδυτικό κεφάλαιο του κόσμου από τη Νορβηγία, αρχίζει και αγοράζει ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου. Ψήφος εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία. Μια εξαιρετικά σημαντική κίνηση για τη μεγαλύτερη ελληνική Τράπεζα, αλλά και για όλο το τραπεζικό σύστημα συνολικά, για την ελληνική οικονομία, που σίγουρα θα συμβάλλει - και είναι και προτροπή αυτή - σε αυτό που χρειάζονται όλοι, τη ρευστότητα στην αγορά.
Κυρίες και κύριοι, μπροστά μας έχουμε σημαντικές αλλαγές, που δημιουργούν ευνοϊκες προϋποθέσεις για βιώσιμη ανάπτυξη και για ανταγωνιστική οικονομία. Μέχρι το τέλος του χρόνου, προγραμματίζουμε:
Την απελευθέρωση των φορτηγών.
Το άνοιγμα όλων των άλλων κλειστών επαγγελμάτων.
Το σχέδιο αναδιάρθρωσης του ΟΣΕ και σχέδια για τον εξορθολογισμό της λειτουργίας όλων των ζημιογόνων ΔΕΚΟ. Δεν μπορεί ο φορολογούμενος ή ο συνταξιούχος να πληρώνουν ζημιογόνους Οργανισμούς.
Την αναδιάρθρωση του φορολογικού μηχανισμού, για να χτυπήσουμε τη φοροδιαφυγή και να εξυπηρετήσουμε καλύτερα τον πολίτη.
Το νέο πλαίσιο για ταχεία απονομή της δικαιοσύνης.
Το νέο αναπτυξιακό νόμο.
Την εξειδίκευση του σχεδίου για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, με επενδυτικές πρωτοβουλίες και όπου χρειάζεται με αποκρατικοποιήσεις.
Την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.
Το σχέδιο για την αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος.
Την ολοκλήρωση της Ενιαίας Αρχής Πληρωμής στο Δημόσιο.
Το νέο πλαίσιο για τις προμήθειες των νοσοκομείων και την ολοκλήρωση των διπλογραφικών συστημάτων, για να σταματήσει επιτέλους η διαφθορά.
Τη λειτουργία του ολοήμερου νοσοκομείου.
Τη λειτουργία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου.
Την απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης νέων επιχειρήσεων.
Το νέο σχέδιο για την προώθηση της έρευνας και της καινοτομίας
Τέλος, την πρότασή μας για τις μεγάλες αλλαγές στο χώρο της παιδείας.
Κάνουμε μια μικρή επανάσταση, αυτή που λέμε «του αυτονόητου», στην χώρα μας. Κι έχουμε ήδη αποτελέσματα. Αλλά συνεχίζουμε.
Πρώτη μας μεγάλη αλλαγή, με τεράστιοo αντίκτυπο για την ανάπτυξη: αλλάζουμε το κράτος. Γιατί ξέρουμε ότι, όπως είναι σήμερα, είναι αυτό που κρατάει την οικονομία μας, την κοινωνία μας, πίσω. Γιατί αυτό που μετράει τελικά, είναι η ποιότητα της διακυβέρνησης. Η ποιότητα των θεσμών. Αυτά εγγυώνται την πάταξη της διαφθοράς, τη διαφάνεια, την σωστή αξιοποίηση του πλούτου και του δυναμικού μας.
Γι' αυτό, ξεκινήσαμε με τον «Καλλικράτη». Γιατί έπρεπε να τελειώνουμε με το υπερτροφικό, συγκεντρωτικό, αλλά και χωρίς έλεγχο κράτος. Να υπάρχει έλεγχος και λογοδοσία, και για το κράτος, και για την Αυτοδιοίκηση.
Γι' αυτό και νομοθετήσαμε τη «Διαύγεια», όπως λέγεται. Για να ξέρει ο πολίτης πού ξοδεύονται τα χρήματά του. Να λογοδοτεί η εξουσία στην κοινωνία.
Γι' αυτό βάλαμε το ΑΣΕΠ παντού. Για να σταματήσει η αθλιότητα των πελατειακών προσλήψεων.
Γι' αυτό προχωρήσαμε στην χωρίς εξαιρέσεις αξιοκρατία στις προαγωγές στο Δημόσιο.
Αλλαγές που, δυστυχώς, στη Βουλή, ψηφίστηκαν μόνο από εμάς και καταψηφίστηκαν από τις δυνάμεις εκείνες, που θέλουν να μην αλλάξει τίποτα στην Ελλάδα, να την γυρίσουν πίσω, στο παρελθόν.
Όμως, απέναντι σ' αυτή τη λογική του τέλματος, δεσμεύομαι ότι θα συνεχίσουμε με την ίδια βούληση, με το ίδιο πάθος.
Με έναν νέο εκλογικό νόμο, που κόβει τον ομφάλιο λώρο πολιτικής και οικονομικής εξουσίας και κάνει τον πολιτικό υπόλογο μόνο στους πολίτες. Σε κανέναν άλλον.
Με βαθιές τομές στο Δημόσιο, με ένα νέο, δίκαιο σύστημα εξέλιξης, κινητικότητας, αποδοχών και αξιολόγησης. Για μία Δημόσια Διοίκηση, που υπηρετεί τον πολίτη - και όχι το αντίστροφο.
Δεύτερη μεγάλη αλλαγή, δεύτερο μήνυμα: προστατεύουμε τους ευάλωτους. Κοινωνία χωρίς συνοχή, δεν μπορεί να δημιουργήσει, δεν μπορεί να εξελιχθεί.
Ήδη, ξεδιπλώνουμε πια ένα Δίχτυ Προστασίας, που δεν υπήρχε στην αγορά εργασίας, με κίνητρα ύψους 1 δις ευρώ για τη δημιουργία 175.000 νέων θέσεων εργασίας,
μέσα από τα προγράμματα του ΟΑΕΔ. Ήδη, σχεδιάζεται από τον ΟΑΕΔ ένα πρωτόγνωρο για τη χώρα πρόγραμμα. Στόχος είναι η προστασία 300.000 - 500.000 εργαζομένων το επόμενο 12μηνο. Ιδιαίτερα θα βοηθήσουμε τις μικρές επιχειρήσεις, που πλήττονται περισσότερο από την οικονομική κρίση.
Με γνώμονα την εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, για τους απολυμένους 55 - 64 ετών, εφαρμόζουμε πρόγραμμα αυτασφάλισης, καθώς και πρόγραμμα κοινωνικής
εργασίας, που θα επιδοτείται. Στόχος μας, στο προσεχές τετράμηνο, κανένας άνεργος χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας.
Αποφασίσαμε πάνω από 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ από τα προγράμματα ΕΣΠΑ και τους πόρους του ΟΑΕΔ για τις ευάλωτες ομάδες - νέοι άνεργοι, άτομα με αναπηρία.
Ενισχύουμε την ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας, με το ολοήμερο σχολείο, με την αύξηση των θέσεων σε βρεφονηπιακούς σταθμούς και με
Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών. Ήδη, από το Σεπτέμβριο ξεκινούν 800 ολοήμερα Δημοτικά σχολεία σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα.
Δίνουμε ιδιαίτερο βάρος στους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Διπλασιάσαμε ήδη, το 2010, το ποσό που διατίθεται για την αύξηση των θέσεων, και μέχρι το 2013 θα έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα 100.000 μητέρες. Και βεβαίως, θέλω να ανακοινώσω ότι θα πάρω πρωτοβουλία με τους κοινωνικούς εταίρους, να καταρτίσουμε έναν Χάρτη Κοινωνικών Δικαιωμάτων, έναν Χάρτη που θα αλλάζει το τοπίο του προνοιακού μας συστήματος. Θα το εκσυγχρονίσει και θα εγγυάται την ισότητα των δικαιωμάτων για όλους και τα ελάχιστα κοινωνικά δικαιώματα, που θα επιτρέπουν και μια αξιοπρεπή ζωή, αλλά και μια δημιουργική συμμετοχή του πολίτη.
Αυτά τα δικαιώματα θα αποτυπώνονται στην Κάρτα Πολίτη. Δικαίωμα στη σύνταξη, δικαίωμα στην εκπαίδευση, δικαίωμα στην επανακατάρτιση, στο επίδομα αναπηρίας,
στο βιβλιάριο υγείας. Όλα θα αποτυπώνονται στην Κάρτα Πολίτη. Σπάζοντας τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία, αξιοποιώντας ορθολογικά τα χρήματα αυτά, που υπάρχουν
- και ναι, όταν κάνει κανείς ορθολογική διαχείριση χρημάτων, βρίσκει χρήματα και γι' αυτούς τους πολύ σημαντικούς στόχους - προχωράμε στην Κάρτα Πολίτη.
Μέχρι το τέλος του 2011, οι πολίτες θα είναι σε θέση να αντικαταστήσουν την αστυνομική τους ταυτότητα με μία κάρτα, με την οποία θα πραγματοποιείται πλήθος
συναλλαγών με τη Δημόσια Διοίκηση, χωρίς να απαιτείται κανένα άλλο έγγραφο.
Έχω μιλήσει πολλές φορές για το κοινωνικό μέρισμα από την προσπάθεια που κάνουμε, για την ανάγκη να επιστρέψουμε στους πολίτες πόρους, που τους έχουν
αφαιρεθεί. Η προσπάθειά μας είναι ακόμη στην αρχή.
Φίλες και φίλοι,
Δεν θέλω να δώσω μεγάλες υποσχέσεις, αλλά και αναγνωρίζω και κατανοώ τις δυσκολίες που περνούν ιδιαίτερα οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Θα ζητήσω από τον Υπουργό Οικονομικών, και πάντα ανάλογα με την πορεία των εσόδων, να κάνει ό,τι καλύτερο, ώστε να βοηθηθούν οι χαμηλοσυνταξιούχοι ακόμα και τον χειμώνα αυτό.
Τρίτη μεγάλη αλλαγή: ανοίγουμε το δρόμο για επενδύσεις, για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Ήδη, αλλάξαμε τα δεδομένα, με το νόμο που επιτρέπει την ίδρυση μιας επιχείρησης σε ένα μόνο βήμα, σε μία μόνο ημέρα. Προχωράμε στην ίδια κατεύθυνση, με τη
ριζική απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης των επιχειρήσεων. Μειώνουμε το κόστος, που συνδέεται με τις συναλλαγές και με το φορολογικό σύστημα. Ξέρουμε ότι η ελληνική μικρομεσαία επιχείρηση περνάει δύσκολες στιγμές, λόγω της οικονομικής ύφεσης. Δεν θα αφήσουμε στην τύχη του τον επιχειρηματία, που πασχίζει να διατ ηρήσει τις θέσεις εργασίας, που αγωνίζεται να επιβιώσει σε δύσκολες συνθήκες για την οικονομία.
Ήδη, έχουμε θεσπίσει ένα φορολογικό πλαίσιο, που δίνει έκπτωση από το φορολογικό συντελεστή για τις επιχειρήσεις, που ο τζίρος τους μειώνεται λόγω της ύφεσης, αλλά παρόλα αυτά διατηρούν αμετάβλητες τις θέσεις εργασίας. Είχαμε δεσμευτεί για τη σταδιακή μείωση του συντελεστή των κερδών, αυτών που δεν διανέμονται στους μετόχους, αλλά μένουν στην επιχείρηση για να γίνουν νέα επένδυση και, μέσω της νέας επένδυσης, να δημιουργούνται και νέες θέσεις εργασίας.
Σήμερα, λοιπόν, δίνουμε ώθηση στην επιχείρηση, που λειτουργεί και προσπαθεί να επιβιώσει, επιταχύνοντας τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των αδιανέμητων
κερδών από το 24% στο 20% σε ένα χρόνο, δηλαδή από το 2011. Ένα ισχυρό κίνητρο για επενδύσεις και την ανταγωνιστικότητα.
Η χώρα μας χρειάζεται και μεγάλες επενδύσεις. Και από την Ελλάδα και από το εξωτερικό. Γι' αυτό δημιουργούμε ένα νέο πλαίσιο διευκόλυνσης των ιδιωτικών και
δημόσιων επενδύσεων σε μεγάλα αναπτυξιακά έργα, το λεγόμενο «fast track». Επενδύσεις, που θα μπορούσαν να είναι είτε σαν το Ελληνικό στην Αθήνα, ή τη μεταφορά της Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη. Ένα ευέλικτο, διαφανές, αντικειμενικό και αποτελεσματικό πλαίσιο κανόνων, διαδικασιών και διοικητικών δομών, για την υλοποίηση μεγάλων επενδύσεων και έργων. Έργα που δημιουργούν νέες, σταθερές θέσεις εργασίας. Με εγγυημένο ένα ειδικό φορολογικό καθεστώς δεκαετούς ορίζοντα από τη
δημιουργία της επένδυσης. Για να έχει ο επενδυτής τη σιγουριά και να μπορεί να επενδύει με ασφάλεια. Στόχος μας είναι να απλοποιήσουμε όλες τις διαδικασίες για όλες τις επενδύσεις, μικρές ή μεγάλες και, μάλιστα, αυτό το νόμο τον συζητήσαμε εδώ, στη Θεσσαλονίκη, στο χθεσινό Υπουργικό Συμβούλιο.
Στους επόμενους μήνες, θα δημιουργήσουμε ένα Συμβούλιο Επενδύσεων, με τους πιο διακεκριμένους επενδυτές και επιχειρηματίες του εξωτερικού. Με Διευθύνοντες
Συμβούλους των καλύτερων εταιρειών του κόσμου, ιδιαίτερα βεβαίως από τον Ελληνισμό της Διασποράς, για να συμβάλουν στη χάραξη της νέας επενδυτικής πορείας μας και να μας δώσουν τη δική τους αξιοπιστία, όταν μιλάμε στην επενδυτική κοινότητα.
Και για πρώτη φορά γίνεται μια συστηματική προσπάθεια, να συνδυάσουμε την έρευνα, την τεχνολογία και την επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό, με την
επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις. Ξεκινώντας από εδώ, από τη Θεσσαλονίκη, όπου για πρώτη φορά θα συνεργαστούν οι φορείς της έρευνας, ο ιδιωτικός και ο
δημόσιος τομέας, μέσω του μνημονίου της Αλεξάνδρειας Ζώνης Καινοτομίας.
Τέταρτη μεγάλη αλλαγή: βάζουμε τέλος στην κοινωνική πρόκληση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς.
Κυρίες και κύριοι, Η επιχειρηματικότητα δεν μπορεί να ανθίσει μέσα σε μια άρρωστη σχέση με το φορολογικό σύστημα. Η φοροδιαφυγή, η διαφθορά και οι μέθοδοι που την τρέφουν, είναι γάγγραινα για την οικονομία μας.
Για πρώτη φορά, το ελληνικό Δημόσιο αξιοποιεί κάθε διαθέσιμη οικονομική πληροφορία σε διασταυρώσεις που αξιοποιούνται σε φορολογικούς ελέγχους. Για πρώτη φορά, το φορολογικό σύστημα χτύπησε την πόρτα σε επαγγελματίες με περιουσίες εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, που δήλωναν μισθούς πείνας και χρωστούσαν
στο Δημόσιο απλήρωτους φόρους. Για πρώτη φορά, οι πολίτες μαθαίνουν για μεγάλους φοροφυγάδες, γιατί ήταν απόφασή μας να κάνουμε τομή με το παρελθόν.
Για πρώτη φορά, υπάρχει βούληση κατά της φοροδιαφυγής. Έχουμε φτάσει εκεί όπου θα θέλαμε; Όχι ακόμη. Όμως, δίνουμε έναν ανελέητο αγώνα ενάντια στη φοροδιαφυγή. Με τους πολίτες συμμάχους, στο κίνημα των αποδείξεων, στις καταγγελίες που φτάνουν στο ΣΔΟΕ, στην εθελούσια συμμόρφωση, γιατί ακόμη και δύσπιστοι επιχειρηματίες, δύσπιστοι πολίτες, φτάνουν να συμμορφώνονται μόνοι τους, γιατί πιστεύουν στην προσπάθεια που γίνεται. Σε αυτή την προσπάθεια, πρέπει να είμαστε όλοι μαζί. Μπορούμε να βάλουμε μια διαχωριστική γραμμή με το παρελθόν; Μπορούμε να κλείσουμε το παρελθόν και να ανοίξουμε μια νέα σελίδα στο μέλλον; Μια νέα σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ φορολογούμενου και κράτους;
Εγώ πιστεύω ότι μπορούμε. Σήμερα, ανακοινώνουμε μια γενναία ρύθμιση. Τραβάμε οριστικά μια γραμμή με το παρελθόν. Όχι για παραγραφή, αλλά για απελευθέρωση. Απελευθέρωση του επιχειρηματία από το παρελθόν. Απελευθέρωση των φορολογικών μηχανισμών από τις ανέλεγκτες χρήσεις. Όλο το παρελθόν. Μέχρι σήμερα.
Θα δοθεί η δυνατότητα να κλείσουν όλες οι ανέλεγκτες χρήσεις. Να κλείσουν όλες οι υποθέσεις που εκκρεμούν στα δικαστήρια. Να γίνει μια νέα αρχή. Να βάλουμε τέλος στο καθεστώς του εκβιασμού, αλλά και τέλος στο καθεστώς του λαδώματος στον έφορο και στη φορολογική απάτη. Με ένα νέο θεσμικό πλαίσιο, που αίρει τη δυνατότητα που υπάρχει σήμερα, να χρησιμοποιείται η δικαστική προσφυγή ως μέσο φοροαποφυγής. Που δίνει τέλος στις ατέρμονες αναβολές στα δικαστήρια. Που τιμωρεί παραδειγματικά τη φοροδιαφυγή, ως ποινικό αδίκημα. Που εξιχνιάζει και τη φυγή του κεφαλαίου, τη φοροδιαφυγή, μέσα από τους φορολογικούς παραδείσους.
Γι' αυτό, θα αποφασίσουμε ως κοινωνία. Δεν θα είναι άλλη μία «τελευταία φορά». Θα είναι «πρώτη φορά» που θα κλείσουμε οριστικά τη σχέση μας με το παρελθόν. Με αυστηρό «πόθεν έσχες» βεβαίως, με μία αυστηρή, αλλά έντιμη σχέση φορολογικού συστήματος και φορολογούμενου. Θέλω να φτάσουμε εκεί, όπως και σε άλλες χώρες, όπου ο φορολογούμενος θέλει και είναι περήφανος για τον φόρο που πληρώνει. Διότι ξέρει ότι του επιφέρει σιγουριά, ασφάλεια, μέλλον, κοινωνική συνοχή και ηρεμία, καλύτερο περιβάλλον για τα παιδιά του, καλύτερη εκπαίδευση, καλύτερη υγεία, ανθρωπιά. Και αυτή η σιγουριά της κοινωνίας δικαίου είναι αυτό που μόνο όλοι μαζί μπορούμε να φτιάξουμε. Πέμπτη μεγάλη αλλαγή: το πρότυπο της ανάπτυξης, η πράσινη ανάπτυξη.Κυρίες και κύριοι, στόχος μας είναι η Ελλάδα, όχι απλώς να επιβιώσει σε μια κρίση, αλλά να αξιοποιήσει την ευκαιρία αυτή, για να γίνει πρότυπο ανάπτυξης, να πρωταγωνιστήσει στην τεχνολογική επανάσταση, που είναι σήμερα σε εξέλιξη σε ολόκληρο τον κόσμο. Η επιλογή μας να στραφούμε από μια οικονομία, που για χρόνια βασίστηκε στην κατανάλωση και στον δανεισμό, σε ένα παραγωγικό μοντέλο που θα βασίζεται στην πράσινη ανάπτυξη, είναι στρατηγικής σημασίας για τη χώρα μας και τα παιδιά μας. Αποτελεί το μεγαλύτερο όπλο βεβαίως και απέναντι στην κλιματική αλλαγή. Αλλά είναι και μοχλός αλλαγής στην κοινωνία μας. Ακουμπά τον πυρήνα όλων των νοοτροπιών και των συνηθειών μας. Τον τρόπο με τον
οποίο καταναλώνουμε, την παιδεία, τον πολιτισμό μας. Αφορά τον τρόπο με τον οποίο ζούμε και παράγουμε. Από τις καθημερινές μας συνήθειες στη γειτονιά μας, μέχρι το εργοστάσιο και την αγροτική παραγωγή. Είναι μια επανάσταση για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής μας. Και είναι η σημαντικότερη προϋπόθεση για τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική, αλλά και βιώσιμη - με όλες τις έννοιες της λέξης - οικονομία. Ήδη, αξιοποιώντας τις διατάξεις του νέου νόμου για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, προχωρήσαμε στην αδειοδότηση έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας όλων των τεχνολογιών ισχύος περίπου 5000 MW. Στο Αιγαίο, δρομολογούμε μεγάλα αναπτυξιακά έργα, τις διασυνδέσεις των νησιών, για την αξιοποίηση του αέρα, του ήλιου, του πλούσιου δυναμικού των νησιών μας. Ξεκινάμε επίσης πιλοτικές παρεμβάσεις παντού, σε κάθε δραστηριότητα, ώστε η πράσινη ανάπτυξη να μπει στη ζωή μας. Να καταλάβουμε όλοι μας τα οφέλη της. Να την κάνουμε κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Στον προγραμματισμό μας, προτεραιότητα είναι οι πράσινες γειτονιές στις ενεργειακά φτωχές περιοχές των πόλεών μας, το πράσινο ορεινό χωριό στις πιο απομακρυσμένες περιφέρειες, το πράσινο νησί, που είναι έργα τα οποία ξεκινούν άμεσα. Καταλαβαίνετε ότι η εφαρμογή αυτού του αναπτυξιακού σχεδίου θα δημιουργήσει τεράστια αναπτυξιακή δυναμική και, βεβαίως, πολλές νέες δουλειές. Οι εταιρείες ενεργειακών υπηρεσιών ανοίγουν μια νέα αγορά. Δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας στις κατασκευές, στα υλικά και τη βιομηχανία, για την εξοικονόμηση ενέργειας. Και βεβαίως, υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον παγκοσμίως για μεγάλες επενδύσεις σ' αυτό τον τομέα.
Η ανάπτυξη της χώρας μας, όμως, για να είναι βιώσιμη, προϋποθέτει να γνωρίζουν όλοι με σαφήνεια σε ποια σημεία της πατρίδας μας μπορούμε να χτίσουμε, σε ποια
όχι, πού μπορεί να ανοίξει μια εργοστασιακή μονάδα και πού όχι, ποια περιοχή είναι προστατευόμενη και ποια όχι, πού είναι δάσος και πού όχι.
Τέρμα πια με τη χωροταξική αναρχία, αυτήν που ζήσαμε και οδήγησε σε μια απίστευτη αναρχία και μια άνευ προηγουμένου αλλοίωση του φυσικού μας περιβάλλοντος, αλλά και στην εμπλοκή των επιχειρηματικών επενδύσεων. Η Πολιτεία, οι επιχειρηματίες, οι πολίτες, οφείλουν να γνωρίζουν τι μπορούν να κάνουν και πού. Και όταν παρανομούν, οι διαχωριστικές γραμμές πρέπει να είναι τόσο καθαρές, ώστε να είναι δυνατή και η άμεση επιβολή κυρώσεων. Η αποτύπωση λοιπόν σε έναν ενιαίο χάρτη όλων των χωρικών δεδομένων, αυτό που ήδη κάνουμε, αποτελεί μια πολύ μεγάλη πρόκληση, η οποία σύντομα ολοκληρώνεται. Ίδιας σημασίας και βαρύτητας είναι η απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Μια απλοποίηση, που θα επιταχύνει μικρές και μεγάλες επενδύσεις, ενώ παράλληλα θα κάνει αυστηρές τις προδιαγραφές για περιβαλλοντικές μελέτες. Στον προγραμματισμό μας: Προσέλκυση και πραγματοποίηση αναπτυξιακών επενδύσεων, δημόσιων και ιδιωτικών,
στην πράσινη ανάπτυξη, με συνολικό προϋπολογισμό 44 δις έως το 2015.
Δημιουργία, μέσω της πράσινης ανάπτυξης, άνω των 210.000 νέων θέσεων εργασίας, εκ των οποίων 27.000 αφορούν σε προσωπικό μόνιμης απασχόλησης.
Τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας σε μερικούς από τους σημαντικότερους κλάδους, όπως είναι ο κλάδος των κατασκευών, των εγκαταστάσεων και παραγωγής εξοπλισμού, των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, των υπηρεσιών και μελετών παντός τύπου, καθώς και του τομέα της επικοινωνίας. Μεταφορά σημαντικής τεχνογνωσίας, μέσω της δημιουργίας νέων κλάδων και ειδικοτήτων, καθώς και νέων προϊόντων. Και βέβαια, αξιοποίηση του εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού.
Αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της πράσινης ανάπτυξης είναι ο τουρισμός, η ναυτιλία και η γεωργία. Ο τουρισμός μας ακουμπάει, και άμεσα και έμμεσα, οικονομικά κάθε ελληνική οικογένεια. Και δεν υπάρχει τίποτα το ελληνικό, στο οποίο δεν μπορούμε να επενδύσουμε. Με στόχο να αναπτύξουμε τον τουρισμό σε όλη την Ελλάδα και να διευρύνουμε την τουριστική περίοδο, καταγράφουμε τις αμέτρητες εμπειρίες που μπορεί να ζήσει εδώ ένας επισκέπτης από τα πέρατα του κόσμου.
Από την Μύκονο μέχρι τον Βίκο και από την Σαμαριά μέχρι το Δέλτα του Έβρου. Κάθε τι που εμείς αγαπάμε από την πατρίδα μας, μπορεί να γίνει πηγή πλούτου, αν
το σεβαστούμε και αν το αναδείξουμε. Συνδέοντας τον τουρισμό με τη στροφή και της γεωργίας μας στη μεσογειακή διατροφή. Εκεί πρέπει να πάει η γεωργία της
χώρας - στη μεσογειακή διατροφή. Αναδεικνύουμε μια νέα ταυτότητα για τις δύο μεγάλες πόλεις μας, σε ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον, για να εκπέμπουν ένα συνεκτικό και διακριτό μήνυμα, με ισχυρή ταυτότητα. Η Θεσσαλονίκη θα φιλοξενεί κάθε χρόνο ένα μεγάλο παγκόσμιο πολιτιστικό γεγονός.
Θα αναδεικνύεται μια χώρα ή μια περιοχή, με την οποία μπορούμε να ανταλλάξουμε πολιτιστικά και εμπορικά αγαθά, προκειμένου να φέρουμε επισκέπτες στην πόλη.
Και όλα αυτά, να τα προωθούμε μέσα από το διαδίκτυο, διότι εκεί βρίσκεται ο επισκέπτης του μέλλοντος. Και αν φέτος, μέσα στις πολύ δύσκολες συνθήκες για τη
χώρα, τις οποίες βιώσαμε, καταφέραμε να περιορίσουμε τις αρνητικές συνέπειες για τον τουρισμό μας, αυτό έγινε διότι για πρώτη φορά η Πολιτεία συνεργάστηκε στενά με τους φορείς. Και περάσαμε το σκόπελο, και δώσαμε προοπτική. Όπως μαζί πλέον σχεδιάζουμε και υλοποιούμε προγράμματα προώθησης της Ελλάδας σε κάθε χώρα, ανάλογα με τις προτιμήσεις των ανθρώπων που ζουν εκεί.
Ανοίγουμε νέες αγορές, όπως της Ρωσίας, της Κίνας, της Ιαπωνίας, της Ινδίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, διότι από εκεί θα έρθουν επισκέπτες που εκτιμούν τον
ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική φύση. Και βρίσκουμε απλές λύσεις, όπως είναι οι μετατάξεις δημοσίων υπαλλήλων, για να κρατήσουμε επιτέλους ανοιχτά τα σημαντικά μας μνημεία όλη την ημέρα και έτσι η Δημόσια Διοίκηση να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης. Τέλος, έκτη μεγάλη αλλαγή: επανάσταση στο εκπαιδευτικό σύστημα. Κλείνω με την μεγαλύτερη αλλαγή που χρειάζεται να κάνουμε, στην παιδεία. Το όλο πρότυπο ανάπτυξής μας θα βασίζεται σε εκπαιδευμένο και καινοτόμο ανθρώπινο δυναμικό.
Το 2011 πρέπει, μπορεί και θα είναι η χρονιά των αλλαγών στην παιδεία. Στους δείκτες σχολείων, η Ελλάδα βρίσκεται στην 28η θέση στις κατατάξεις 30 χωρών του
ΟΟΣΑ, σε επίπεδα μαθηματικών και ανάγνωσης, δηλαδή τρίτη από το τέλος. Πάνω από 25% των παιδιών μας έχουν το χαμηλότερο επίπεδο επάρκειας. Χρειάζεται
να φύγουμε από τη σημερινή αντίληψη, τις σημερινές δομές του σχολείου μας, να φύγουμε από την παπαγαλία και να πάμε στην κριτική σκέψη. Μια αλλαγή, που
ξεκινά από την αλλαγή του τρόπου με τον οποίο σκέπτεται και μαθαίνει η νέα γενιά.
Να απελευθερώσουμε και τον καθηγητή και τον μαθητή από την ανούσια απόκτηση πληροφορίας και να τους κάνουμε δημιουργούς στην τάξη και στο πανεπιστήμιο.
Πρώτο βήμα: η Ελλάδα να πρωτοστατήσει, να γίνει η πρώτη χώρα στον κόσμο, που θα έχει όλο το διδακτικό υλικό στο διαδίκτυο - διδακτικά βιβλία, εγχειρίδια,
μαθήματα, σημειώσεις, διαλέξεις. Και μετά, αυτή η πρώτη ύλη, η πληροφορία, ο πηλός, θα μπορεί να είναι η κοινοκτημοσύνη όλων - του καθηγητή, του μαθητή και πολλών άλλων. Σήμερα, είδα Τμήμα του ΑΠΘ να έχει ακόμα και πειράματα, τα οποία μπορεί να κάνει ο φοιτητής από το σπίτι του, συνδεόμενος διαδικτυακά με το πανεπιστήμιο. Έχω ήδη μιλήσει με την Ζώνη Καινοτομίας της Θεσσαλονίκης, όπως και με διεθνείς εταιρείες, για να γίνει η Ελλάδα πρότυπο σε παγκόσμιο επίπεδο. Όχι μόνο θα δώσουμε πρόσβαση σε ποιοτική γνώση σε απομακρυσμένες περιοχές, ή στην Διασπορά, ή σε άτομα με αναπηρία, ή δεύτερες ευκαιρίες για τόσους ανθρώπους, να αποκτήσουν ελληνικό απολυτήριο Λυκείου ή πανεπιστημιακό πτυχίο, αλλά θα υπάρχει πολύτιμη γνώση δια βίου για όλους.
Θα δώσουμε σταδιακά στον μαθητή και στο σχολείο, αλλά και στον φοιτητή, τη δυνατότητα να ακολουθούν τον δικό τους ιδιαίτερο δρόμο προς την γνώση, χωρίς
βαριά αναλυτικά προγράμματα που κουράζουν, αλλά με στόχους μάθησης ανά έτος και βαθμίδα. Ο δάσκαλος, αλλά και ο γονιός, θα ξέρουν τι πρέπει να ξέρει ο μαθητής
στο τέλος της χρονιάς - και όχι αν βγήκε απλώς η διδακτέα ύλη. Δεύτερο βήμα: το άνοιγμα του σχολείου και του πανεπιστημίου στην κοινωνία και τον πολιτισμό.
Από το ολοήμερο σχολείο, μέχρι και τα μαθήματα στα ανώτατα ιδρύματα, χρειάζεται να φέρουμε την γνώση της κοινωνίας μας, της οικονομίας μας, του πολιτισμού μας,
και μέσα στην εκπαίδευση. Η στειρότητα της εκπαίδευσης σχετίζεται και με αυτή την απομόνωση. Και εδώ, θα βοηθήσει ιδιαίτερα ως καταλύτης ο «Καλλικράτης». Από τον τοπικό λογοτέχνη, τον γιατρό για ενημέρωση και πρόληψη για την δημόσια υγεία, μέχρι και τον τραπεζικό υπάλληλο για τα θέματα διαχείρισης του οικογενειακού προϋπολογισμού, την Greenpeace ή τους Γιατρούς του Κόσμου - να ανοίξουν τα σχολεία. Στα ανώτατα ιδρύματα, είναι απαραίτητη η αξιοποίηση ερευνητικών κέντρων,
καινοτόμων πρωτοβουλιών στην παραγωγή, αλλά ακόμη περισσότερο η σύνδεσή τους με την περιφερειακή ανάπτυξη, που σήμερα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη.
Και είναι καθοριστικής σημασίας εάν θα πάμε σε μια ανάπτυξη με βάση τη γνώση και την καλοπληρωμένη εργασία, ή εάν θα πιεζόμαστε ως χώρα να μειώνουμε
συνέχεια μισθούς, για να είμαστε ανταγωνιστικοί με χώρες με φτηνό, ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό. Και τέλος, η χώρα μας πρέπει να διεθνοποιήσει το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Βεβαίως και θα αναβαθμιστεί η προσπάθεια του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, αλλά χρειάζεται όλα τα πανεπιστήμιά μας να ανοίξουν διεθνώς. Τα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ μπορούν και πρέπει να γίνουν διεθνή κέντρα εκπαίδευσης, όσο και έρευνας.
Η ζήτηση παγκοσμίως θα αυξηθεί. Αντί να εξάγουμε φοιτητές, ας εξάγουμε ελληνική γνώση. Ας εξάγουμε γνώση από αυτή τη χώρα. Θα υπάρξει τεράστια αύξηση της ζήτησης από χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, αλλά και η Αφρική και βέβαια τα Βαλκάνια. Ο φοιτητής από το εξωτερικό, όχι μόνο θα φέρνει το συνάλλαγμά του, όχι μόνο θα στηρίζει πληρώνοντας το κόστος σπουδών του, αλλά θα αποτελέσει και πολύτιμο σύνδεσμο της Ελλάδας με τις αναδυόμενες και μεγάλες οικονομίες του προσεχούς μέλλοντος. Όλα αυτά θέλουν ανατροπές:
· Αυτονομία και αυτοδιοίκητο των Ανωτάτων Ιδρυμάτων.
· Νέο μοντέλο διοίκησης, με τη συμμετοχή της περιφέρειας και της κοινωνίας.
· Με εισαγωγή σε σχολή - με διαφορετικό εισαγωγικό σύστημα - ή ακόμη και στο πανεπιστήμιο, αντί να μπαίνει στο τμήμα, για να υπάρχει η επιλογή για τον
φοιτητή.
· Με εσωτερικό σύστημα αξιολόγησης.
· Με άνοιγμα σε προγράμματα που βοηθούν τη διεθνοποίηση και την εξωστρέφεια των Ιδρυμάτων.
· Με τα ΤΕΙ μοχλό ανάπτυξης σε κάθε περιοχή.
· Με μια νέα σχέση των πανεπιστημίων με κάθε μορφής ερευνητικά κέντρα, αλλά και με τις επιχειρήσεις της χώρας, και με νέες κατευθύνσεις στο χώρο της έρευνας
συνολικά, ώστε να αξιοποιείται το ελληνικό μυαλό και να αξιοποιείται για την αξία των ελληνικών προϊόντων, για τα καινοτόμα ελληνικά προϊόντα. Αυτές οι μεγάλες αλλαγές θα θεραπεύσουν και την πίεση στον προϋπολογισμό της κάθε οικογένειας. Μαζί με την αλλαγή του τρόπου εισαγωγής, αλλά και του τρόπου χρηματοδότησης του πανεπιστημίου, που θα συναρτάται και με τους φοιτητές που αποδέχεται, θα χτυπηθεί η παραπαιδεία. Ζητώ λοιπόν από εδώ, από την Θεσσαλονίκη, από όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της πατρίδας μας, να είναι σε αυτή τη δύσκολη, μεγάλη ανατροπή μαζί μας. Να στηρίξουν αυτή την πολύ μεγάλη αλλαγή.
Φίλες και φίλοι, Πιν από ένα χρόνο ξεκινήσαμε μια μάχη απέναντι σε αρρωστημένες λογικές και καθεστωτικές νοοτροπίες, για να απελευθερώσουμε τις παραγωγικές, δημιουργικές δυνάμεις του τόπου. Ξεκινήσαμε μια μάχη δίπλα στον Ελληνικό λαό, απέναντι στο «δεν γίνεται». Με απόλυτη σιγουριά ότι, αυτή την μάχη, θα την κερδίζαμε μαζί. Και θα την κερδίσουμε μαζί. Και σήμερα, είμαστε εδώ για να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα από εδώ όπου φτάσαμε.
Το «δεν γίνεται», να το κάνουμε «ναι, γίνεται». Με απόλυτη αυτοπεποίθηση στις δυνάμεις και τις δυνατότητές μας ότι μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, ότι μπορούμε
να κάνουμε την χώρα μας όλα αυτά που έχει τις δυνατότητες να γίνει. Ναι, γίνεται. Με απόλυτη σιγουριά ότι οι παραγωγικές δυνάμεις θα επιβληθούν στις δυνάμεις τις παρασιτικές, ότι η δημιουργία θα επιβληθεί στην ανομία και στην αδιαφάνεια, και ότι όλοι μαζί θα χτίσουμε την πατρίδα που ονειρευόμαστε. Ναι, γίνεται. Με μια νέα αφοσίωση στη νέα γενιά, για να δώσουμε σε κάθε νέο τα εφόδια για μια ζωή γεμάτη, ουσιαστική, δυναμική, δημιουργική. Να κρατήσουμε τα όνειρα ζωντανά, να τα κάνουμε ελπίδα και εφόδιο. Και βέβαια, γίνεται. Με σιγουριά ότι θα αλλάξουμε το Δημόσιο και κάθε υπηρεσία του, για να κάνει τη δουλειά του με αποτελεσματικότητα, χωρίς σπατάλη, χωρίς διαφθορά. Και να προσφέρει στον πολίτη, με την προθυμία και τον ζήλο που αξίζει σε όλους μας, στον καθένα μας. Μια δημόσια υπηρεσία, που στα χείλη της ακούγεται η φράση: «ναι, γίνεται.»
Με μια νέα προσήλωση και ένα νέο σεβασμό στις ανάγκες της τρίτης ηλικίας, που να μετριέται και σε χρήματα, αλλά πάνω από όλα σε συμπεριφορά. Ναι, γίνεται.
Και πρέπει να γίνει. Δίνουμε έναν αγώνα, για να δώσουμε ευκαιρία στις ιδέες, στις ελπίδες, στις προσδοκίες του κάθε Έλληνα που θέλει να προσφέρει, που θέλει να δημιουργήσει, που θέλει να κάνει τη ζωή του καλύτερη. Και αυτόν τον αγώνα, θα τον κερδίσουμε. Ξέρουμε ότι γίνεται. Και μέσα από αυτό τον αγώνα, να δείξουμε όλα αυτά που μπορούμε να είμαστε. Όλα αυτά που μας κάνουν περήφανους. Όλα αυτά που κάνουν τον λαό και την πατρίδα μας, ιδιαίτερους, ξεχωριστούς.
Έχω βαθιά πίστη στις δυνάμεις μας. Βαθιά πίστη στην όρεξή μας για δουλειά, στη φαντασία και τη δημιουργία μας. Να αλλάξουμε το ρου της ιστορίας. Κυρίες και κύριοι, Ένας δημοσιογράφος από μια γειτονική μας χώρα, το 2004, αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα, αναρωτιόταν πώς άλλαξε η Ελλάδα.
Ακούστε τι έγραψε: «τι είναι αυτό που επέτρεψε στους Έλληνες ηγέτες να μετατρέψουν το βαλκανικό καλντερίμι, σε ένα κράτος με υψηλό βιοτικό επίπεδο, με
επιτεύγματα στους τομείς της οικονομίας, του πολιτισμού, σε μια χώρα που δικαιούται το διεθνή σεβασμό; Όλα έγιναν με μεγάλες θυσίες από το λαό και
φανατική υποστήριξη των εθνικών τους συμφερόντων». «Η Ελλάδα» - λέει - «έχει οικονομικές, πνευματικές, πολιτιστικές ικανότητες, για να συγκαταλέγεται πια μεταξύ των προηγμένων, πολιτισμένων χωρών του κόσμου. Αυτή είναι η αλήθεια. Οι Έλληνες δικαιούνται να λάβουν αυτό που έλαβαν». «Οι Έλληνες αντιλήφθηκαν» - καταλήγει - «εδώ και καιρό, ότι πατριωτισμός δεν είναι τα λόγια και οι ζητωκραυγές, αλλά αυτό που μπορούν οι ίδιοι να κάνουν για την πατρίδα τους».
Και θα κάνουμε όλοι μαζί αυτό που μπορούμε για την πατρίδα μας. Θα την ανορθώσουμε, θα την αναμορφώσουμε, χτίζοντας την Ελλάδα του δικαίου, της συνοχής, της ευημερίας και λέγοντας «ναι, γίνεται». Το χρωστάμε στους εαυτούς μας, το χρωστάμε στα παιδιά μας.
Σας ευχαριστώ.