Η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) του
Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων – που θα είναι η
χρηματοδοτούσα αρχή – σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας
και Κλιματικής Αλλαγής, προχωρούν στην υλοποίηση του έργου «Πράσινο νησί – Αϊ Στράτης».Το έργο προϋπολογισμού 8.000.000 ευρώ εντάσσεται στο πρόγραμμα ΕΣΠΑ « Έρευνα και Τεχνολογία» και αφορά :
- Έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και αποθήκευσης ενέργειας
- Παρεμβάσεις
εξοικονόμησης ενέργειας και κάλυψη θερμικών και ψυκτικών φορτίων με χρήση Γεωθερμικών Αντλιών Θερμότητας (ΓΑΘ) σε
δημόσια κτήρια
- Αυτόνομες
σταθερές εφαρμογές παροχής ενέργειας σε......
..κτηνοτροφικές μονάδες του νησιού
- Έργα
πράσινων μεταφορών ( ηλεκτρικών οχημάτων και οχημάτων υδρογόνου ), καθώς και
αντίστοιχων σταθμών ανεφοδιασμού
- Λοιπές
πράσινες παρεμβάσεις, όπως υδροπονικά θερμοκήπια,
βιολογική γεωργία, αλιεία και κτηνοτροφία
Κύριος του έργου θα είναι η κοινότητα Αγ. Ευστρατίου και τα
αποτελέσματά του θα χρησιμοποιηθούν για την εφαρμογή τεχνολογιών φιλικών προς
το περιβάλλον σε ελληνικά νησιά αντίστοιχου ή μεγαλύτερου μεγέθους.
Η προκήρυξη του σχετικού διαγωνισμού υλοποίησης των έργων
αναμένεται εντός του 2010, ενώ στις αρχές του 2011 αναμένεται η εγκατάσταση της
ηλεκτροπαραγωγής και των υπόλοιπων παρεμβάσεων.
Αφιέρωμα για τον Αι Στράτη
Ο Αγιος Ευστράτιος Agios Efstratios, βρίσκεται στα Ν-ΝΔ της Λήμνου και είναι
ένα μικρό νησί, το τρίτο σε έκταση του Ν. Λέσβου. Εχει γραφικές αμμουδιές,
πολλά σπήλαια και ξωκλήσια και είναι ιδανική λύση για όσους προτιμούν τις
ήρεμες διακοπές.
Το έδαφος του είναι ηφαιστιογενές και η μεγαλύτερη πεδιάδα βρίσκεται στο Β.Α. τμήμα του. Ολόκληρη η έκταση του, περιλαμβάνεται στον κατάλογο του "Natura 2000" καθώς κρίνεται υψηλό, το επίπεδο διατήρησης των οικοσυστημάτων και του εν γένει φυσικού του χώρου. Μεγάλο μέρος της ακτογραμμής αποτελείται από απόκρημνους βράχους με σπηλιές στις οποίες βρίσκουν καταφύγιο οι μεσογειακές φώκιες, καθώς η περιοχή αποτελεί συνέχεια του θαλασσίου πάρκου των Β. Σποράδων.
Ο παλιός οικισμός του Αγ. Ευστρατίου, ήταν χτισμένος καθώς μπαίνει κανείς στο λιμάνι, στην αριστερή πλευρά του βράχου.
Είχε πεντακόσια περίπου σπίτια όλα διώροφα και τριώροφα, χαρακτηριστικά δείγματα της αρχιτεκτονικής του βορειοανατολικού Αιγαίου: Λιθόχτιστα με χαγιάτια που στηριζόταν σε ξύλινα υποστυλώματα, αλλά και πολλά νεοκλασικά.
Μεταξύ των τελευταίων και η Μαράσλειος-Λογοθέτειος Σχολή που λειτούργησε ως δημοτικό σχολείο την περίοδο 1912-1968. Μετά το σεισμό του '68, ο παλιός οικισμός κρίθηκε ακατάλληλος για κατοίκηση και το χωριό μεταφέρθηκε στην πιο εύφορη γη του Αη Στράτη.
Δυστυχώς παλιότερα ο Άγιος Ευστράτιος ήταν γνωστός κυρίως ως τόπος εξορίας. Το 1928 έφθασαν οι πρώτοι κρατούμενοι, διωκόμενοι για πολιτικά αλλά και για ποινικά αδικήματα.
Κατά την περίοδο της Κατοχής τους αποδεκάτισαν. Επέζησαν εξήντα μονάχα, που τη νύχτα της 17ης Ιουνίου του 1943 δραπέτευσαν και έζησαν σε πλινθόκτιστες καλύβες και σκηνές, στις κοιλάδες των ποταμών Τενεδιώτη και Παραδείση.
Ανάμεσά τους οι Βάρναλης, Ρίτσος, Θεοδωράκης, Καρούζος.
Σήμερα ο Άγιος Ευστράτιος αποκτά μόνο φίλους και οι επισκέπτες εκφράζονται με τα καλύτερα λόγια για τις ομορφιές του νησιού.
Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την αλιεία και την κτηνοτροφία και λιγότερο με τη γεωργία.
Ένα μεγάλο μέρος της γης του νησιού εξακολουθεί να ανήκει στα Αγιορείτικα μοναστήρια, στις Μονές της Μεγίστης Λαύρας, του Διονυσίου, του Καρακάλλου, που τη νοικιάζουν στους ντόπιους.
Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να αναπτύσσεται ο τουρισμός.
Οι όμορφες και καθαρές παραλίες είναι που προσελκύουν τους ξένους, οι οποίοι βρίσκουν πάντα φρέσκα ψάρια και εξαιρετικής ποιότητας τυρί.
Καθώς δεν υπάρχουν αυτοκινητόδρομοι στο νησί, η πρόσβαση στις περισσότερες παραλίες γίνεται με βάρκες: στον Άγιο Αντώνιο, στο Τραγάρι, στο Λιδαριό, στα Γουρνιά, στην Παναγιά, στο Καλάμι.
Στο νησί υπάρχουν μικρές πανσιόν κι ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες και καφέ - μπαρ. Τακτική συγκοινωνία συνδέει το νησί με τη Λήμνο.
Φημίζεται για τα γλυκά σαν κάστανα βελανίδια του και το 15Αύγουστο γίνεται πανηγύρι με αρνί κοκκινιστό και πατάτες, φαγητό- σπεσιαλιτέ του νησιού.
Το έδαφος του είναι ηφαιστιογενές και η μεγαλύτερη πεδιάδα βρίσκεται στο Β.Α. τμήμα του. Ολόκληρη η έκταση του, περιλαμβάνεται στον κατάλογο του "Natura 2000" καθώς κρίνεται υψηλό, το επίπεδο διατήρησης των οικοσυστημάτων και του εν γένει φυσικού του χώρου. Μεγάλο μέρος της ακτογραμμής αποτελείται από απόκρημνους βράχους με σπηλιές στις οποίες βρίσκουν καταφύγιο οι μεσογειακές φώκιες, καθώς η περιοχή αποτελεί συνέχεια του θαλασσίου πάρκου των Β. Σποράδων.
Ο παλιός οικισμός του Αγ. Ευστρατίου, ήταν χτισμένος καθώς μπαίνει κανείς στο λιμάνι, στην αριστερή πλευρά του βράχου.
Είχε πεντακόσια περίπου σπίτια όλα διώροφα και τριώροφα, χαρακτηριστικά δείγματα της αρχιτεκτονικής του βορειοανατολικού Αιγαίου: Λιθόχτιστα με χαγιάτια που στηριζόταν σε ξύλινα υποστυλώματα, αλλά και πολλά νεοκλασικά.
Μεταξύ των τελευταίων και η Μαράσλειος-Λογοθέτειος Σχολή που λειτούργησε ως δημοτικό σχολείο την περίοδο 1912-1968. Μετά το σεισμό του '68, ο παλιός οικισμός κρίθηκε ακατάλληλος για κατοίκηση και το χωριό μεταφέρθηκε στην πιο εύφορη γη του Αη Στράτη.
Δυστυχώς παλιότερα ο Άγιος Ευστράτιος ήταν γνωστός κυρίως ως τόπος εξορίας. Το 1928 έφθασαν οι πρώτοι κρατούμενοι, διωκόμενοι για πολιτικά αλλά και για ποινικά αδικήματα.
Κατά την περίοδο της Κατοχής τους αποδεκάτισαν. Επέζησαν εξήντα μονάχα, που τη νύχτα της 17ης Ιουνίου του 1943 δραπέτευσαν και έζησαν σε πλινθόκτιστες καλύβες και σκηνές, στις κοιλάδες των ποταμών Τενεδιώτη και Παραδείση.
Ανάμεσά τους οι Βάρναλης, Ρίτσος, Θεοδωράκης, Καρούζος.
Σήμερα ο Άγιος Ευστράτιος αποκτά μόνο φίλους και οι επισκέπτες εκφράζονται με τα καλύτερα λόγια για τις ομορφιές του νησιού.
Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την αλιεία και την κτηνοτροφία και λιγότερο με τη γεωργία.
Ένα μεγάλο μέρος της γης του νησιού εξακολουθεί να ανήκει στα Αγιορείτικα μοναστήρια, στις Μονές της Μεγίστης Λαύρας, του Διονυσίου, του Καρακάλλου, που τη νοικιάζουν στους ντόπιους.
Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να αναπτύσσεται ο τουρισμός.
Οι όμορφες και καθαρές παραλίες είναι που προσελκύουν τους ξένους, οι οποίοι βρίσκουν πάντα φρέσκα ψάρια και εξαιρετικής ποιότητας τυρί.
Καθώς δεν υπάρχουν αυτοκινητόδρομοι στο νησί, η πρόσβαση στις περισσότερες παραλίες γίνεται με βάρκες: στον Άγιο Αντώνιο, στο Τραγάρι, στο Λιδαριό, στα Γουρνιά, στην Παναγιά, στο Καλάμι.
Στο νησί υπάρχουν μικρές πανσιόν κι ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες και καφέ - μπαρ. Τακτική συγκοινωνία συνδέει το νησί με τη Λήμνο.
Φημίζεται για τα γλυκά σαν κάστανα βελανίδια του και το 15Αύγουστο γίνεται πανηγύρι με αρνί κοκκινιστό και πατάτες, φαγητό- σπεσιαλιτέ του νησιού.
Xrisostomos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε ελεύθερα να κάνετε προτάσεις και σχόλια, χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα. Εάν στην επιλογή προφίλ βάλετε τη λέξη ανώνυμος, δεν μπορεί κανένας να μάθει την ταυτοτητά σας.