Την Παρασκευή, με μια μακροσκελή ανακοίνωσή τους, οι υπάλληλοι της Βουλής εξέφρασαν την άρνησή τους να μετατραπούν «σε εξιλαστήρια θύματα της οικονομικής κρίσης». Έχουν δίκιο. Με μια κοινωνία παραζαλισμένη, μέσα σε ένα κλίμα εύκολης ισοπέδωσης και άδικης γενίκευσης, είναι πολύ εύκολο να στοχοποιηθεί μια κατηγορία εργαζομένων. Δεν τους αξίζει.
Από την άλλη πλευρά, βεβαίως, θα πρέπει να κατανοήσουν και αυτοί αλλά και εκείνοι που τους διόρισαν τα.. αίτια της αντίδρασης που έχει ξεσηκωθεί. Όχι επειδή είναι «υπαίτιοι για την κρίση» - ασφαλώς και δεν είναι...
Όταν έλληνες πολίτες, άλλοτε λιγότεροι, άλλοτε περισσότεροι, αισθάνονται την ανάγκη να διαδηλώσουν μπροστά από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, φωνάζοντας......
.....«να καεί, να καεί, το μπ... λο η Βουλή» και «κλέφτες, κλέφτες», μπορεί να είναι υπερβολικό, μπορεί να είναι άδικο, αλλά κάτι σημαίνει.
Και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν είναι και τόσο λίγοι αυτοί που καταλήγουν σε τέτοιες υπερβολές.
Κάτι σημαίνει και κάτι συμβαίνει.
Κάτι σημαίνει ότι οι υπάλληλοι της Βουλής ήταν 643 το 2000, έφτασαν στους 1.093 το 2004 κατέληξαν 1.369 το 2009, ενώ άλλοι 212 έχουν προσληφθεί μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου. Οτι τριπλασιάστηκαν μέσα σε δέκα χρόνια με τις ίδιες αδιαφανείς και αυθαίρετες διαδικασίες πρόσληψης.
Κάτι σημαίνει ότι ο μετέπειτα Πρόεδρος Δ. Σιούφας βρήκε τρόπο να διορίσει ως υπάλληλο στην Βουλή τον Γενικό Γραμματέα της και στενό συνεργάτη του Ν. Στεφάνου, καθώς και σημαίνοντα στελέχη του Πολιτικού Γραφείου του Κ. Καραμανλή.
Επί Προεδρίας Σιούφα, μάλιστα, η ρουσφετολογία άγγιξε υψηλά επίπεδα μεθόδευσης, αφού έβαλε τα κόμματα να ψηφίσουν νόμο που προβλέπει διορισμούς ημετέρων με απλή αίτηση των ενδιαφερομένων. Και τα κόμματα (πλην ΚΚΕ) τον ψήφισαν υπό την προϋπόθεση ότι μεταξύ των ημετέρων θα περιλαμβάνονται και δικοί τους.
Κάτι σημαίνει ότι μέσα σε επτά μήνες ο νέος Πρόεδρος Φ. Πετσάλνικος πρόλαβε να διορίσει άλλους 212- παρ΄ όλο που εκ των υστέρων ανακάλυψε ότι διαφωνεί με τη διαδικασία...Είναι ο ίδιος που εξαίρεσε τους εργαζομένους στη Βουλή από τον νόμο για τα πρόσθετα μέτρα στον δημόσιο τομέα, δημιουργώντας την εντύπωση ενός άβατου, την αίσθηση μιας ασυλίας και την υποψία εξαίρεσης από τις περικοπές.
Κάτι σημαίνει ότι όσοι είχαν διοριστεί, με τα κριτήρια και τις διαδικασίες που περιγράψαμε, αμείβονταν με 16 μισθούς ετησίως. Και όχι μόνο αυτοί: με 16 μισθούς αμείβονταν και όσοι έπαιρναν απόσπαση στη Βουλή από άλλα υπουργεία ή υπηρεσίες, από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης έως την Ολυμπιακή Αεροπορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε ελεύθερα να κάνετε προτάσεις και σχόλια, χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα. Εάν στην επιλογή προφίλ βάλετε τη λέξη ανώνυμος, δεν μπορεί κανένας να μάθει την ταυτοτητά σας.