Οι ριζοσπάστες και οι τρομοκράτες

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ​

Πριν από αρκετά χρόνια, όχι τόσο πολλά για να τα έχουμε ξεχάσει, ο κ. Πανούσης υπήρξε εκ των αρχιτεκτόνων του «νόμου-πλαισίου», του πασοκικού κατασκευάσματος που οργάνωσε την απαξίωση των πανεπιστημίων. Πριν από μερικά χρόνια τον έστειλαν στο νοσοκομείο οι μπαχαλάκηδες, συριζαίοι και εξαρχιώτικα περιτρίμματα. Αυτό δεν τον εμπόδισε να γίνει υπουργός στην πρώτη συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, αφού θήτευσε ως βουλευτής της κυβερνώσης αριστεράς, της περίφημης ΔΗΜΑΡ. Ωσπου το κόμμα του αντί της αθανασίας κατέκτησε την ανυπαρξία, λόγω της θεαματικής ανικανότητας του ηγέτη του, εν μέσω χλευασμών της εκλογικής πελατείας του. Και ο ίδιος μετακόμισε. Ως υπουργός μάς απασχόλησε με το κλείσιμο της ...

...Αμυγδαλέζας και το περίφημο έγγραφο κάποιου ταξίαρχου που ενετέλλετο την κατάργηση όλων των κέντρων κράτησης και για το οποίο αυτός δήλωσε ότι δεν έχει ιδέα.
Στην επαρχία μας βέβαια, παρά τις περί του εναντίου αποδείξεις, ο τίτλος του καθηγητή αποτελεί εχέγγυο σοβαρότητας. Και ο κ. Πανούσης είναι καθηγητής. Ως εκ τούτου θεωρείται σοβαρός. Προσωπικά δυσκολεύομαι να τον πάρω στα σοβαρά. Η έκθεσή του στη δημόσια σκηνή, πότε υπό την ιδιότητα του καθηγητή, πότε υπό την ιδιότητα του πολιτικού και πότε υπ’ αυτήν του καλοπροαίρετου αριστερού αρθρογράφου, τον έχει αναδείξει σε πρωταγωνιστή του έγκυρου και σοβαροφανούς life style. Ατύχησε διότι εμφανίσθηκε ο Βαρουφάκης, ο οποίος απεδείχθη πιο επιτυχημένος, καθ’ ότι ικανός να προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά. Στον κ. Πανούση έμειναν η αρθρογραφία και η αμετροέπεια των δηλώσεων. Ολ’ αυτά δεν τα υπενθυμίζω για να ακυρώσω τις καταγγελίες του.
Προσπαθώ να εξηγήσω την ευκολία με την οποία οι διάφοροι κυβερνητικοί επιδιώκουν να το ρίξουν στην πλάκα. Αναφέρομαι στη δήλωση Κατρουγκάλου περί μυθιστορήματος και την άλλη της κ. Σίας Αναγνωστοπούλου, η οποία απεφάνθη ότι οι καταγγελίες θα ενδιέφεραν μόνο στην περίπτωση που ο Πανούσης ήταν υπουργός. Η αλήθεια είναι πως θα έπρεπε να τις είχε κάνει όσο ήταν υπουργός. Ομως αυτό δεν αναιρεί επ’ ουδενί το βάρος τους. Αυτές θα αποκαλύψουν αν οι δίαυλοι που συνδέουν ορισμένους της ριζοσπαστικής αριστεράς με τον υπόκοσμο της τρομοκρατίας δεν είναι μόνον ιδεολογικοί. Χωρίς να υποτιμώ το βάρος της ιδεολογικής συνάφειας, δηλαδή την υπεράσπιση του δικαιώματος των δολοφόνων να συνεχίσουν να δολοφονούν.
Η ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τη μαγνητοφωνημένη συνομιλία συμβούλου του υπουργού Δικαιοσύνης που προγραμμάτιζε νομοθετικό έργο σε συνεννόηση με καταδικασμένους τρομοκράτες δείχνει ενοχή; Προς το παρόν, δείχνει την επάρκεια του τμήματος Εσωτερικών Υποθέσεων της αστυνομίας το οποίο, για να επιβραβεύσει ο υπουργός κ. Τόσκας, μετέθεσε τον επικεφαλής του.
Δείχνει όμως και τα όρια του κυνισμού τους. Ξέρουν ότι το κοινό τους θα ξεχάσει το γεγονός μόλις το ξεχάσουν τα κανάλια. Ξέρουν επίσης πως μια δήλωση για τη Γενοκτονία των Ποντίων μπορεί να κατεβάσει κόσμο στους δρόμους, η τρομοκρατία όμως έχει λίγο ώς πολύ καταγραφεί στα ήθη και στα έθιμα μιας κοινωνίας της οποίας τα δημοκρατικά αντανακλαστικά έχουν παραλύσει.

Click here to