προσωρινά τους φίλους του που τον καλούσαν για παιχνίδι στην πλατεία.
«Φέτος πάω Τετάρτη και δεν μπορούσα να κάνω παρέλαση, αλλά του χρόνου θα κάνω κι εγώ. Θέλω να πάρω καλούς βαθμούς για να γίνω παραστάτης», μας είπε αρχικά με ελαφρά δόση αθώου παραπόνου.
Ποιοι παρελαύνοντες του έκαναν περισσότερη εντύπωση;
«Μου άρεσε η παρέλαση, κυρίως των μαθητών του Λυκείου, που είχαν πιο καλό συγχρονισμό».
«Είχε πολλή αστυνομία... Δε με πείραξε βέβαια πάρα πολύ, γιατί όταν.......
...... διαλύεται η παρέλαση και περνούν αυτοκίνητα, η αστυνομία προσέχει να μη γίνει κανένα ατύχημα».
Η «παρέλαση» του ΚΚΕ του φάνηκε ασυνήθιστη αλλά...
«Στο τέλος έκανε παρέλαση και το ΚΚΕ, πρώτη φορά για φέτος. Εντάξει δεν ήταν κακό, για τα δικαιώματά τους αγωνίζονται».
Αγνοούσε την ύπαρξη των πολιτικών (σ.σ. να του ρίξουμε άδικο;)
«Είδα στο πεζοδρόμιο και στο μπαλκόνι πολλούς γονείς να παρακολουθούν την παρέλαση. Είδα και κάποιους με κοστούμια και έναν παππούλη με ράσο, αλλά δεν ξέρω ποιοι ήταν».
Στην... κρίσιμη ερώτηση για το τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου, δεν άφησε περιθώρια αμφισβήτησης!
«Το ΟΧΙ απέναντι στους Γερμανούς. Νόμιζες ότι δεν ξέρω; Αφού κάναμε γιορτή στο σχολείο και η τάξη μου ήταν στη χορωδία και οργάνωσε και θεατρικό. Μου άρεσε η γιορτή, κι όχι μόνο επειδή δεν κάναμε μάθημα. Όλα πρέπει να τα θυμόμαστε από την Ιστορία. Ακόμα και κάποια παιδιά που οι μαμάδες τους είναι ξένες, τραγούδησαν με χαρά. Εμένα δε με πειράζει αν είναι από άλλη χώρα, αρκεί να είναι καλά παιδιά...»
Λίγο πριν μας αφήσει για να πάει για παιχνίδι με τα υπόλοιπα παιδιά που τον κοιτούσαν με θαυμασμό, εξέφρασε και την απορία του: «Δεν κατάλαβα γιατί κάποιοι στρατιώτες στέκονται ακίνητοι με κάτι σημαίες, αλλά του χρόνου που θα κάνω παρέλαση, θα τους ρωτήσω και θα μάθω. Χαίρετε κύριε...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε ελεύθερα να κάνετε προτάσεις και σχόλια, χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα. Εάν στην επιλογή προφίλ βάλετε τη λέξη ανώνυμος, δεν μπορεί κανένας να μάθει την ταυτοτητά σας.